หลังจากออกมาจากพระราชวัง
หยวนจงก็พาฟางหลันเข้าร้านขายผ้า หญิงสาวได้แต่เดินตามอย่างงุนงง อดมิได้ที่จะเอ่ยถาม
“ท่านจะซื้อผ้าให้ข้าหรือ ข้ามีเยอะแล้ว ปักเองด้วย งดงามนัก”
“ข้าไม่ชอบเจ้าในสภาพเยี่ยงนี้ รีบเปลี่ยนผ้าเสีย”
แม่ทัพหนุ่มเอ่ยสั่งการเสียงเรียบแต่เฉียบขาด พลางดันแผ่นหลังฟางหลันให้เข้าไปด้านในที่มีเสื้อผ้าแพรพรรณมากมายให้เลือกสวมใส่
หญิงสาวเห็นว่าหมดเรื่องที่วังหลวงแล้วจึงตามใจเขา นางเลือกชุดที่ตัดเย็บสำเร็จแล้วมาหนึ่งชุด เป็นสีแดงสดในแบบที่นางชอบ และปิ่นระย้าอีกหนึ่งอันที่เข้ากับชุดสีแดง
เมื่อเลือกเสร็จก็หายเข้าไปด้านในห้องหนึ่ง เพียงชั่วครู่ก็ลอกคราบจากชายหน้าโหดเป็นหญิงงามสะพรั่ง กระทั่งหลงจู๊ร้านผ้ายังต้องเบิกตาโพลงอย่างตกใจ
เข้าไปเป็นชายน่ากลัว ออกมาเป็นหญิงงาม โอ้! สวรรค์!
หยวนจงมิได้สนใจอาการตื่นตะลึงของหลวงจู๊ เขามองเพียงฟางหลันด้วยสายตาลึกล้ำทอประกายพึงใจ
เขาชอบ
