ปิ่นแก้วพูดขึ้น แล้วมองหน้าสีตลาอย่างนึกให้กำลังใจ “เดียวหมู่เฮามาเน่อ ตั๋วอู้กับคุณหมอไปก่อนเน่อ” (เดี๋ยวพวกฉันมานะ แกคุยกับคุณหมอไปก่อนนะ)
“จะไปไหนกั๋น” (จะไปไหนกัน) สีตลาจ้องมองเพื่อนทั้งสองที่มาด้วยกัน แววตาคู่สวยพยายามสื่อสารกับเพื่อนว่าให้นั่งลงก่อน อย่าทิ้งให้เธออยู่กับหมอครองฤทธิ์เพียงลำพัง แต่ดูจะไม่ได้ผล เพราะทั้งคู่ส่งยิ้มแห้งๆ แล้วรีบจูงมือตามกันไป
พอเพื่อนสาวเดินพ้นสายตาไปแล้ว หญิงสาวจึงถือโอกาสนี้หยิกหลังมือของคนฉวยโอกาส ที่โอบเอวเธอมาเบียดแนบชิดลำตัวยังไม่พอ มือหนาอุ่นวาบยังลูบไล้วนอยู่ที่สีข้าง บางครั้งก็บีบเฟ้นนวดเอวเธอเล่นจนสีตลาเสียววาบไปหมด
อาการเจ็บจี๊ดจากการถูกมือบางหยิกที่หลังมือ ทำเอาเขานิ่วหน้าเล็กๆ “เธอหยิกหลังมือฉันทำไม”
ทั้งคู่ประสานสายตากัน สีตลาชักสีหน้าตึงใส่เขาเล็กน้อย “ขนข้าเจ้าจะบะลุก ถ้าคุณเลิกเอามือมาถูๆ บีบๆ ตี้แอวข้าเจ้า” (ขนฉันจะไม่ลุก ถ้าคุณเลิกเ
