“ไม่เอาสิอย่าทำเสียงเย็นแบบนั้นสิครับ”
ร่างใหญ่เข้ามากอดเชอร์รีนจากด้านหลัง เมื่อเชอร์รีนงอนจนแทบจะสะบัดตูดหนีจากเขาตั้งแต่ตอนเห็นเขานัวเนียอยู่กับสาวๆ พวกนั้น
เขาหอมมาที่ซอกคอเบาๆ เพื่อหวังจะให้เชอร์รีนใจเย็นลงแต่ไม่เป็นผล เชอร์รีนงอนและแสดงออกอย่างเห็นได้ชัด มันก็สมควรงอนอยู่แหละทั้งๆ ที่เธอคิดถึงเขาจนต้องถ่อมาหาถึงที่ แต่กลับต้องมาเจอภาพบาดตาแบบนี้
เชอร์รีนยืนตัวแข็งไม่พูดไม่จาจนทำให้คนตัวใหญ่ร้อนตัวอยู่ไม่เป็นสุข เลิ่กลั่กเกินบรรยาย
“เชอร์ เชอร์ครับ พูดกับผมหน่อยสิ ใจผมจะขาดแล้วนะคุณเล่นเย็นชาแบบนี้” เขาออดอ้อนและพยายามอยู่แบบนั้นแต่เชอร์รีนกลับใจแข็งพอสมควรเลย เธอยืนตัวแข็งทื่อไม่สนเขาและไม่ดีดดิ้นยิ่งทำเอาคนตัวใหญ่อยู่ไม่สุข
เขาอุ้มเธอมาวางไว้บนโต๊ะทำงานไม้ตัวใหญ่และแทรกตัวเข้าไปอยู่ตรงกลางระหว่างของเธอ เชอร์รีนสะบัดหน้าหนีทันที แสดงอาการงอนออกมาให้เห็นชัดๆ
“เชอร์ครับ เชอร์ มองหน้ากันหน่อย” เขาพยายามเอาหน้าไปใกล้เธอเพื่อให้ดวงตากลมโตนั่นเหลือบมองเขาแต่เชอร์รีนกลับใจแข็งมากกว่าที่คิด
“เชอร์ครับ งอนหรอ” เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ แล้วพยายามซุกจมูกโด่งๆ เข้ามาหาเธอ เชอร์รีนหันหน้าหนีไม่ยอมมองหน้าเขา
“ทั้งๆ ที่เชอร์คิดถึงคุณขนาดถ่อมาหาคุณ แต่คุณกลับนัวเนียสาวๆ อยู่ แล้วจะไม่ให้เชอร์งอนได้ยังไงคะ”
เธอพูดกับเขาทั้งๆ ที่ไม่มองหน้าเขาแสดงอาการหึงหวงออกมาจนถึงขีดสุด ใจหนึ่งเขาก็อยากง้อ แต่อีกใจกลับรู้สึกดีใจอย่างบอกที่ถูกที่เชอร์รีนหึงหวงเขา
“หึงหรอ” เขาถามด้วยท่าทียียวนแต่น้ำเสียงเจือไปด้วยความดีใจ
เชอร์รีนรู้ตัวว่าแสดงออกเกินหน้าเกินตาไปและรู้สึกเขินที่ตัวเองแสดงออกไปแบบนั้น ตอนนี้ความเขินเริ่มเล่นงานเธอมากกว่าความหึงหวงซะอีก
“ไม่ได้หึง ไม่มีสิทธิ์หึง”
เธอพูดกระแทกเสียงแล้วยังงอนไม่มองหน้าเขา คนตัวรู้รู้สึกดีใจอย่างมากและอยากจะหอมแก้มเธอแรงๆ ให้หายอยาก
“ไม่ได้หึงงั้นผมไปเรียกมาอีกสัก 4-5 คนดีมั้ยน้า” เขาพยายามกวนโมโหเธอและอยากให้เธอพูดคำนั้นออกมาให้ได้ แต่เชอร์รีนมาเหนือกว่าเขามาก
“ตามสบายค่ะ เชอร์ก็จะออกไปกับผู้ชายสัก 4-5 คน เอาให้สนุกสุดเหวี่ยงให้ลืมคุณไปเลย” เธอประชดกลับมาอย่างน่ารัก แต่คนฟังไม่ได้น่ารักด้วยเลยสักนิด มันไม่เข้าหูสักนิด
“ผมจะยิงมันทิ้งให้หมดทุกคนเลยคอยดูสิ” เขาพูดน้ำเสียงดุดันและมองจ้องเธออย่างเอาเรื่อง
“ขี้โกงนี่ ทีคุณยังทำได้เชอร์ก็จะทำเหมือนกัน เชอร์จะไปกับผู้ชายเยอะๆ เลือกหาใหญ่ๆ ยาวๆ เลยคอยดู” เธอไม่ยอมง่ายๆ วาคินรู้ว่ากำลังรับมือกับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้และหยุดความคิดที่จะแกล้งเธอทันที
“ไม่เอานะอย่าทำแบบนั้น คุณจะให้ผมเป็นบ้าตายรึยังไง” เขาพูดพร้อมกับทำหน้าตางอแงและน้ำเสียงออดอ้อน
“เชอร์ ผมขอโทษ ผมจะไม่ทำอีกแล้ว เพราะงั้นคุณอย่าประชดแบบนั้นนะ” เขาเริ่มกลัวกับคำขู่ของเชอร์รีน ความรู้สึกอยากแกล้งหายไปหมดแค่เธอบอกว่าจะไปกับคนอื่นก็ทำเอาเขาใจหายวูบ
“เชอร์ไม่มีสิทธิ์ห้ามคุณอยู่แล้ว” เธอยังไม่หายงอนง่ายๆ
“ผมคิดถึงคุณนะเชอร์ คิดถึงมาก พวกนั้นก็แค่เรียกมาแก้ขัดเวลาไม่ได้เจอคุณเท่านั้นเอง” เขายอมรับหน้าตายไปทั้งแบบนั้น ยอมรับแบบนี้เผื่อเชอร์รีนจะเข้าใจ เขาคิดแบบนั้น และเป็นผล เชอร์รีนเริ่มใจอ่อนและยอมฟัง
“ป้องกันหรือเปล่า” เธอถามเสียงดุใสเขา
“ผมสดแค่กับเชอร์คนเดียวครับ” เขาตอบพร้อมกับยิ้มอ่อนโยน ยิ้มแบบที่ไม่มีใครให้ได้เห็นนอกจากเชอร์รีน
“ไม่ต้องมาทำปากหวานหรอกค่ะ” เธอเริ่มหายงอนและเริ่มกระเซ้าเย้าแหย่เขาอย่างน่ารัก
“หวานสิครับลองชิมดู”
เขาพูดจบก็ประกบริมฝีปากร้อนเข้ามาที่ปากบางทันที ความร้อนของเรียวลิ้น สัมผัสที่แสนคิดถึงกำลังเล่นงานเชอร์รีนอย่างหนัก แม่สาวขี้งอนคนเมื่อกี้อ่อนระทวยไปหมดทั้งตัวเมื่อเจอเรียวลิ้นของเขาตวัดดูดชิมอย่างเอาแต่ใจ
กลิ่นกายของเขาทรงอิทธิพลกับเชอร์รีนมาก ด้วยความคิดถึงและความรักที่มีให้เขามันคับหัวใจไปหมด ร่างกายเธอเริ่มผลิตน้ำใสๆ ออกมาเองโดยที่ตัวเธอไม่ได้สั่งการด้วยซ้ำ
ชุดเดรสสีดำถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เหลือเพียงชั้นในตัวจิ๋วที่ยังปกปิดร่างกายเธออยู่ เชอร์รีนเขินจนหน้าแดงที่ตัวเองแทบจะตัวเปล่าเปลือยอยู่ต่อหน้าวาคิน
“ไม่ได้เจอตั้งนานผมจะเอาคุณจนคุณต้องร้องขอชีวิตเลย เชอร์รีน”
เขาพูดน้ำเสียงจริงจังพร้อมกับแววตาหื่นกระหายที่ปรารถนาเธออย่างยิ่งยวด และไม่ถึงนาทีบราของเธอและชั้นในตัวจิ๋วก็ลงไปกองกับพื่น เหลือเพียงร่างเปลือยเปล่าของเชอร์รีน และโหนกอูมที่ลอยเด่นหราอยู่ต่อหน้าเขา
“อาาา คิดถึงที่สุดเลยครับ”
เขาซุกหน้าเข้าไปที่เนินอูมทันทีที่เห็นมัน ด้วยความคิดถึงอย่างสุดใจ เขาชันขาเชอร์รีนขึ้นทั้งสองข้างแล้วแหวกกลีบฉ่ำเพื่อให้ดูดเลียได้อย่างถนัด
“อ๊าา อ๊าา อื้อออ คุณวาคิน∼”
เธอเริ่มครางชื่อเขาตั้งแต่เรียวลิ้นสัมผัสกับกลีบสาว เขาลากลิ้นขึ้นลงอย่างชำนาญและสอดลิ้นเข้าไปที่ช่องทางรักคับแคบทำเอาสาวจ้าวดิ้นเร่าๆ หยัดสะโพกขึ้นสู้สุดใจ
“อื้ออ อ๊าาา อ๊าาา ซี๊ดดส์∼”
เธอร้องครางไม่เป็นภาษากับเรียวลิ้นอุ่นของวาคิน ผู้ใช้ลิ้นได้อย่างชำนาญเขาเชี่ยวชาญจนเชอร์รีนตกหลุมรักและเหมือนโดนสาปให้ตายแล้วตายอีกกับรสลิ้นของเขา
“ซี๊ดดส์ อูยยย คุณวาคิน เชอร์จะเสร็จค่ะ อ๊าาา∼”
เธอกดหัวเขารัวๆ เพื่อให้เขารับรู้ว่าเธอจะเสร็จอีกทั้งยกสะโพกโยกร่อนให้เขาอย่างลืมอาย วาคินชอบใจและเร่งจังหวะให้เธออย่างสุดกำลังจน อ๊าาา เธอแตกออกมาใส่หน้าเขาอย่างแรง แล้วกระตุกหงึกหงักใส่เขา
ความคิดถึงที่มีให้เขามันก็มากอยู่ แต่ความอยากที่มีนะสิมันมากยิ่งกว่านั้นร้อยเท่า
เชอร์รีนมองหน้าเขาด้วยสายตาถวิลหาและหอบกระหายจากการถูกทำให้สุขสม
“ผมบอกแล้วว่าคืนนี้คุณจะต้องร้องขอชีวิต เชอร์รีน” เขายิ้มร้ายส่งมาให้เธอ
.
.
.
.
วาคินลูกรักไรท์เองจ้า
วายุก็ลูกรักไรท์นะ หุหุ
เม้นกันมาได้ค่ะ เงียบเหงาจุง