“ไม่เป็นไร... ตอนนั้นหนูยังเด็กมากแค่เจ็ดขวบเอง คงจำอะไรไม่ได้หรอก เอาอย่างนี้... ฉันอยากดูแผ่นหลังของหนู หนูจะยินดีให้ฉันดูไหม...”
ดวงฤดีรู้ทันทีว่าหม่อมราชวงศ์อติเทพต้องการจะมองอะไร ปานรูปหัวใจ ปานที่จะยืนยันว่าใช่หลานสาวของท่านที่หายตัวไปเมื่อสิบสองปีก่อนหรือเปล่า และถ้าท่านมองแผ่นหลังของหล่อนก็จะเชื่อสนิทใจกับสิ่งที่ได้เห็น เชื่อว่าหล่อนคือคุณหญิงแม้นสรวง อัครโยธการจริงๆ แล้วหล่อนควรดีใจไหมนะ ควรดีใจกับสิ่งที่กำลังจะได้รับหรือเปล่า คำตอบคือไม่ หล่อนกำลังรู้สึกผิด รู้สึกละอายใจเหลือเกิน หม่อมราชวงศ์อติเทพเป็นคนดีเกินไป ดีเกินกว่าที่หล่อนจะทำให้ท่านเจ็บปวดกับความหลอกลวงได้
“ฤดี... ไม่สะดวกค่ะ”
หญิงสาวตอบปัด และลุกขึ้นจะเดินออกจากห้องโถงของวังหลังงาม แต่ลุงสมหวังมาดึงเอาไว้เสียก่อน
“จะไปไหนล่ะหนูฤดี ทำตามที่ท่านชายบอกสิ”
แม้ลุงสมหวังงงงวยกับท่าทางที่เปลี่ยนแปลงไปของดวงฤดี แต่กระนั้นแ
