กำปั้นหนาหนักกระแทกเข้ากับต้นไม้ตรงหน้าเต็มแรง
กรามแกร่งขบกันแน่นจนขึ้นสันนูนเป่ง ดวงตาคมกริบสีคืนเดือนดับเต็มไปด้วยความเดือดดาล ทำไมจะต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ ทำไมเขาถึงได้ห้ามใจตัวเองไม่อยู่ ทั้งๆ ที่ตั้งใจจะเข้าไปพูดจาถากถางแม่นั่นเท่านั้น แต่ทำไมจะต้องทำเลยเถิดไปถึงขั้นจูบปากของเจ้าหล่อนแบบนี้ด้วยนะ
“เธอไม่มีทางทำให้สมองของฉันปั่นป่วนได้หรอกแม่สาวสิบแปดมงกุฎ”
ชายหนุ่มกัดฟันแน่น เขายุติการกระแทกกำปั้นกับต้นไม้ มายืนนิ่งด้วยความเกรี้ยวกราดแทน ตอนนี้ทั้งเกลียดดวงฤดี ทั้งเกลียดตัวเอง เกลียดที่ไม่สามารถต้านทานเสน่ห์ร้อนแรงของเจ้าหล่อนได้ เกลียดที่เขากลายเป็นผู้ชายอีกคนหนึ่งที่อยากจะเชยชมกายสาวสมส่วนนั้น
“ระยำ!”
หนุ่มหล่อสบถออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใบหน้าหล่อลากดินแดงก่ำด้วยโทสะ เขากัดฟันเดินกระแทกกระทั้นกลับเข้ามาภายในงานอย่างไม่มีทางเลือก หากอยู่ใกล้เจ้าหล่อนนานกว่านี้ หรืออีกนิดเดียว บางทีผู
