“คุณพยาบาลคะ อาการของคุณทองดีเป็นยังไงบ้างคะ” เพียงไม่ถึงยี่สิบนาทีดวงฤดีก็มาถึงโรงพยาบาลเอกชนที่ลุงทองดีนอนรักษาตัวอยู่
“อาการดีขึ้นตามลำดับค่ะ มีแต่ขาเท่านั้นที่ยังใช้งานไม่ได้”
ดวงฤดีปรายตามองร่างที่หลับใหลของลุงทองดีด้วยความสงสาร น้ำตาเอ่อซึมขึ้นมาคลอหน่วยตาก่อนจะหันไปเอ่ยกับนางพยาบาล
“ฤดีต้องการให้ผ่าตัดลุงทองดีเร็วที่สุดค่ะ”
นางพยาบาลในชุดขาวยิ้มหวานให้อย่างสุภาพ “คุณหมอก็อยากจะทำการผ่าตัดให้เร็วที่สุดเหมือนกันค่ะ แต่ทางญาติต้องเข้าใจกฎของทางโรงพยาบาลด้วยนะคะ คือถ้าไม่จ่ายเงินมัดจำครึ่งหนึ่งก่อน ทางคุณหมอก็ไม่สามารถทำการผ่าตัดให้ได้น่ะค่ะ...”
“แต่ฤดีขอจ่ายทีเดียววันผ่าเสร็จไม่ได้เหรอคะ”
นางพยาบาลยิ้มและส่ายหน้าน้อยๆ “พยาบาลก็อยากจะช่วยนะคะ แต่มันเป็นกฎของทางโรงพยาบาลจริงๆ ค่ะ”
ดวงฤดีพยักหน้ารับน้อยๆ ก่อนจะปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาอาบแก้ม
“อีกสองวันฤดีจะนำเงินทั้งหมดมาจ่ายให้กับท
