โชคดีเหลือเกินที่ในที่สุดหล่อนก็สามารถหาวังหลังงามของหม่อมราชวงศ์อติเทพ อัครโยธการจนพบได้สำเร็จ หญิงสาวยืนเกาะรั้วสีทองอร่ามและจ้องมองเข้าไปภายในที่เป็นที่ตั้งของสิ่งก่อสร้างที่เรียกได้ว่าวิจิตรงดงามราวกับดินแดนสวรรค์เบื้องหน้าด้วยความตื่นตะลึง ไม่ต้องอาศัยคำบรรยายใดๆ มาเปรียบเปรยถึงสถานที่ตรงหน้าเลย เพราะแม้แต่คำว่าสรวงสวรรค์ก็ยังหาคู่ควรเลย
“สวยเหลือเกิน...”
ดวงฤดีพึมพำออกมาแผ่วเบา แต่ก็ยังจ้องมองวังตรงหน้าไม่ละสายตา สมองพยายามขบคิด พยายามมองหาหนทางที่ตัวเองจะได้สามารถสวมรอยเข้าไปอยู่ในวังตรงหน้าให้สำเร็จ แต่ทุกอย่างมันก็มืดมนเสียเหลือเกิน ในเมื่อหล่อนไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวคุณหญิงแม้นสรวง ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นนิสัยใจคอยังไง สิ่งเดียวที่หล่อนรับรู้นั่นก็คือผู้หญิงคนนั้นมีปานรู้หัวใจที่แผ่นหลังเท่านั้น
หญิงสาวถอนใจออกมาอีกอย่างท้อแท้ แล้วอย่างนี้หล่อนจะต้องทำยังไงนะ หม่อมราชวงศ์อติเทพถึงจ
