4ไม่พอใจ
1293 Words
4 love return หวนรัก | ไม่พอใจ
"คุณนนทำอาหารอร่อยมากๆเลยค่ะ" พิมพ์รดาเอ่ยปากชม มือจกข้าวเหนียวชิมน้ำพริกปลาร้าไม่หยุด "ฝีมือของคุณทำให้พิมพ์คิดถึงแม่ที่เพิ่งเสียไปเมื่อสองปีที่แล้วเลย ท่านทำอาหารอีสานอร่อยมาก"
"ผมเสียใจด้วยนะครับเรื่องแม่ของคุณ"
"ไม่เป็นไรค่ะพิมพ์ทำใจได้แล้ว ตอนนี้แม่อยู่บนสวรรค์แล้ว ท่านคงยังคงมองพิมพ์ ยังคงอยู่รอบๆตัวพิมพ์ ยังเป็นความทรงจำดีๆให้พิมพ์ได้นึกถึง" หญิงสาวเอ่ยพร้อมกับยิ้ม เรื่องมารดาเธอทำใจได้นานแล้ว มันเป็นเรื่องธรรมดาเกิดแก่เจ็บตาย เหตุเกิดก็ต้องมีตายมันเป็นสัจธรรมที่มนุษย์ทุกคนต้องเจอ
"ครับ"
"แต่อาหารวันนี้อร่อยมากๆเลยค่ะ พิมพ์ชอบมากๆเลย"
"ชอบก็ทานเยอะๆนะครับ ผมดีใจที่คุณพิมพ์ชอบ ผมจะทำอาหารมาให้คุณพิมพ์ทานทุกวันเลยครับ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะพิมพ์เกรงใจ คุณไม่ต้องทำมาให้พิมพ์ทานทุกวันหรอกค่ะ"
"แต่ผมยินดีนะครับ ผมยินดีที่จะทำอาหารให้คุณพิมพ์ทาน ผมดีใจที่มีคุณพิมพ์ทานอาหารด้วยกัน"
"เอางี้ดีกว่า เราทำอาหารแล้วมาทานด้วยกันดีกว่า ใครมีอาหารอร่อยตอนเที่ยงก็เอามาทานด้วยกัน"
"ดีเลยครับ"
"ค่ะ"
"ว่าแต่วันนี้คุณแนนไม่มาทำงานเหรอครับ?"
"นั่นสิคะ" คำพูดของนนนทำพิมพ์รดาฉุกคิด วันนี้เธอหัวหมุนกับงานทั้งวัน เลยลืมลัลนาไปเสียสนิท วันนี้แปลกจริง ทำไมวันนี้ลัลนาไม่มา
"หรือว่าเธอไม่สบาย"
"นั่นสิคะ" พิมพ์รดาเอ่ยแล้วหยิบโทรศัพท์กดโทรออก แต่กลับไม่มีใครรับโทรศัพท์ของเธอเลย "แนนไม่รับ เดี๋ยวตอนเย็นพิมพ์ไปดูแนนเอง"
"ตอนเย็นไปดูด้วยนะครับ"
"ค่ะ" เธอพยักหน้ารับคำ หลังจากที่ทานอาหารเสร็จเรียบร้อย พิมพ์รดาก็รีบมาเคลียร์เอกสารกองโต แต่ยิ่งเคลียร์ก็ยิ่งเครียด เธอใช้มือกุมขมับตัวเองเมื่อรู้สึกปวดศีรษะกับสิ่งที่กำลังทำ งานบ้าบอคอแตกนี่ก็เยอะเสียจริง ยิ่งทำยิ่งไม่เข้าใจ ยิ่งทำก็ยิ่งเครียด เธอทำจนกระทั่งแฟ้มสุดท้ายเสร็จสิ้นลง
"เฮ้อ เสร็จสักที" เธอเอ่ยพร้อมกับเหลือบมองนาฬิกาที่ผนัง อีกแค่สามสิบนาทีก็จะถึงเวลาเลิกงาน เธอหลับตาลงมือกุมขมับเอาไว้
ปึก! แฟ้มเอกสารถูกหอบมาวางที่โต๊ะ พิมพ์รดาสะดุ้งมองเอกสารกองโตอีกกอง ที่ฉลามเอามาวางไว้
"อะ...อะไรคะ?"
"เธอคิดว่าอะไรล่ะ งานที่เธอต้องเคลียร์ให้ฉันต่อ"
"พี่ฉลามคะ แต่งานที่ให้เคลียร์อันก่อนมันเสร็จเเล้ว" พิมพ์รดาเอ่ยท้วง ถ้าให้เธอทำอีกต้องเป็นการทำงานล่วงเวลาแน่
"อันนี้อันใหม่ เธอต้องเคลียร์ให้เสร็จ เคลียร์เสร็จก็กลับบ้านไปเลย"
"พี่ฉลาม แต่นี่มันใกล้เลิกงานแล้วนะคะ"
"ล่วงเวลาฉันก็จ่าย เธอมีหน้าที่ทำงานจะอิดออดทำไม?"
"พอดีพิมพ์มีนัดกับคุณนนน เราต้องไป..."
"แต่งานฉันต้องเสร็จวันนี้"
"พี่ฉลาม"
"..." ฉลามไม่พูดอะไรต่อ เขาเปิดประตูเดินเข้าไปในห้องทำงาน พิมพ์รดาเม้มปากแน่น พร้อมกับมองกองเอกสาร เหตุใดเขาถึงเอางานมาให้ทำต่อ ทั้งที่งานอันก่อนมันเสร็จและจะถึงเวลาเลิกงานแล้ว
"แม่งเอ้ย!" พิมพ์รดาสบถพร้อมกับใช้กำปั้นทุบลงกองเอกสารดังปังระบายความหงุดหงิด ก่อนจะหยิบแฟ้มเอกสารมาอ่านแล้วผ่อนลมหายใจออกมา
"กลับเถอะครับคุณพิมพ์" นนนเดินตรงมาหาหญิงสาวที่กำลังเคลียร์เอกสารกองโต
"พิมพ์ยังทำงานไม่เสร็จค่ะ"
"เดี๋ยวผมช่วย"
"เฮ้อ คุณกลับไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวพิมพ์ทำเอง"
"ไม่เป็นไรครับ รีบทำจะได้ไปหาคุณแนนด้วยกัน" ว่าจบนนนก็วางกล่องอาหารเมื่อเช้าไว้ที่ข้างโต๊ะ แล้วรีบจัดแจงเคลียร์เอกสารช่วยพิมพ์รดา
"ยังไม่กลับเหรอพิมพ์?" ปริมเอ่ยถามพร้อมกับคว้ากระเป๋าตัวเอกมาถือ
"ยังเลยค่ะ งานที่พิมพ์ต้องเคลียร์เยอะมาก"
"อืม งั้นพี่กลับก่อนนะ วันนี้ต้องรีบไปสอนการบ้านลูก"
"ค่ะ" พิมพ์รดายิ้มให้แล้วก้มหน้าเคลียร์งานตัวเอง ประตูบานหนาถูกเปิด ฉลามมองหน้าพิมพ์ที่กำลังเคลียร์งานโดยมีนนนช่วยเคลียร์ เขาเม้มปากเล็กน้อย ก่อนจะก้าวยาวๆออกไป
"ตรงนี้ล่ะพิมพ์" นนนเอ่ย แต่ไม่ทันที่พิมพ์รดาจะเอื้อนเอ่ยคำใด โทรศัพท์ของเขาก็แผดเสียงขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับ
"ครับ"
("...")
"ว่าไงนะ!"
("...")
"ครับๆ ผมกำลังไป"
"มีอะไรเหรอคะ?" พิมพ์รดาเอ่ยถาม
"พอดีมีเรื่องนิดหน่อยครับ"
"งั้นคุณไปเถอะค่ะ"
"ขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้ช่วยคุณพิมพ์ ถ้าเกิดว่าผมเคลียร์ธุระเสร็จเร็วผมจะรีบมาช่วยนะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวพิมพ์เคลียร์เสร็จพิมพ์ก็กลับแล้ว คุณนนไม่ต้องเป็นกังวลนะคะ พิมพ์อยู่ได้" พิมพ์รดายิ้มให้ เธออยู่ได้ เธอไม่ใช่คนกลัวผีอะไรอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องกลัวอะไร
"ขอโทษที่อยู่เป็นเพื่อนไม่ได้นะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ คุณไปเถอะ"
"ครับ ถ้าผมเคลียร์ธุระเสร็จเดี๋ยวผมไปดูคุณแนนให้ก็ได้ คุณพิมพ์ไม่ต้องกังวลนะครับ"
"ค่ะ ขอบคุณคุณนนมากๆนะคะ"
"ไม่เป็นไรครับ ผมยินดีมากๆเลย" นนนยิ้มแล้วคว้าข้าวของที่วางไว้ข้างโต๊ะเดินออกไป เป็นจังหวะเดียวกับฉลามที่เดินกลับมา ในมือของเขามีกล่องอาหาร เขาถือเข้าไปในห้องทำงาน ผ่านไปสองชั่วโมงพิมพ์รดาก็เคลียร์งานเสร็จเรียบร้อย เธอลุกขึ้นบิดขี้เกียจไปมา ก่อนจะหอบแฟ้มเข้าไปในห้องทำงานของฉลาม
เขานั่งเอนกายพิงพนักพิง พร้อมกับหลับตา เธอจึงวางเอกสารลงบนโต๊ะอย่างเบามือ
"เสร็จแล้วเหรอ?"
"ค่ะ" เธอพยักหน้า "พิมพ์ทำงานเสร็จแล้วขอตัวก่อนนะคะ"
"อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ"
"ไม่เป็นไรค่ะ พิมพ์รีบ"
"ฉันบอกให้มานั่งทานอาหารกับฉันก่อน แล้วฉันจะไปส่ง!" เขาเสียงห้วน
"พิมพ์จะกลับค่ะ พิมพ์ทำงานเสร็จแล้ว"
"ทำไมเธอถึงพูดไม่รู้เรื่อง"
"พี่ต่างหากที่ไม่รู้เรื่อง งานพิมพ์ก็เคลียร์ให้เสร็จเรียบร้อยแล้ว พิมพ์ก็กลับบ้านได้แล้วสิคะ"
"กลับได้แต่ฉันให้เธออยู่ทานอาหารกับฉันก่อน ทานเสร็จฉันจะไปส่ง"
"ไม่เป็นไรค่ะ พิมพ์กลับเองได้ ไม่จำเป็นต้องให้พี่ฉลามไปส่งแล้วค่ะ"
"เธอนี่มันดื้อด้านจริงๆ"
"พี่ต่างหากที่ดื้อด้าน มีสิทธิ์อะไรมาว่าพิมพ์" ว่าจบเธอก็เดินไปที่ประตู
"ออกไปเธอเจอดีแน่!"
"..." พิมพ์รดาไม่สนใจ เธอเปิดประตูแต่ไม่ทันที่จะก้าวขาผ่านประตู ร่างหนาของฉลามก็ลุกจากเก้าอี้พุ่งเข้ามากระชากแขนเธอ "ปล่อยพิมพ์นะ!"
"ฉันปล่อยเธอแน่แต่เธอต้องอยู่ทานข้าวกับฉันก่อน ทานเสร็จแล้วฉันจะไปส่ง แต่ถ้าเธอขัดใจฉัน..." เขาเว้นวรรคมองหน้าหญิงสาวเขม็ง "เลือกเอาว่าจะเดินไปดีๆ หรือจะคลานสี่ขาออกไป"
"ทะ....ทำไมต้องคลานสี่ขาออกไป"
"แล้วเธอคิดว่าอะไรล่ะ ที่จะทำให้เธอเดินออกไปสภาพนั้น"
- Writer
