“ไว้ผมจะบอกกันต์ให้ว่าพบคุณที่นี่ ถ้ากันต์ยินดีเชิญจะให้เขาติดต่อผ่านทางยัยจ๋า แต่ยังไงก็ต้องแล้วแต่ทางนั้น กันต์บอกอยากจัดงานเล็กๆ ไม่เอิกเกริก ไม่รู้จะเชิญแขกมาเยอะหรือเปล่า”
“กันต์ไม่มีเวลาไม่เป็นไร ฝนเข้าใจว่ากันต์งานยุ่ง เอาอย่างนี้ได้หรือเปล่า ปลื้มให้ฝนไปงานแต่งพร้อมกับปลื้มเลยเป็นยังไง แต่ถ้า... ปลื้มรังเกียจฝนก็ไม่เป็นไร ฝนจะลองติดต่อหากันต์เองก็ได้”
“คุณเป็นเพื่อนเก่า เป็นลูกสาวเพื่อนสนิทพ่อผม ผมไม่รังเกียจคุณ แต่เรื่องไปงานด้วยกันผมคงต้องขอปฏิเสธ คุณติดต่อหากันต์ หรือไม่ก็ลองชวนเพื่อนคนอื่น เผื่อมีใครอยากไปพร้อมคุณ”
“ทำไมให้ฝนไปกับปลื้มไม่ได้ ไม่น่าจะเป็นไรนะปลื้ม ถึงยังไงปลื้มก็ต้องไปอยู่แล้ว ฝนไม่ได้เจอเพื่อนเก่านานไม่กล้าไปคนเดียว”
ที่บอกจะชวนคนอื่นแค่แกล้งพูดให้เขาง้อ สายฝนไม่ได้ติดต่อเพื่อนสมัยเรียน คนเดียวที่หล่อนอยากติดต่อก็คือชายตรงหน้า
“คุณชวนเพื่อนคนอื่นเถอะฝน งา
