...เป็นไปได้หรือไม่ว่าอาจมีคนจากสำนักเมฆาเรืองออกมาตามหานางกับศิษย์พี่สาม?
“เจ้าดูมั่นใจเหลือเกินว่าพวกเขาเป็นห่วงเจ้า”
ร่างในชุดนักพรตซึ่งหลบอยู่หลังต้นไม้ชะงัก ก่อนจะหันไปมองกระบี่ที่ลอยอยู่ข้างตัวซึ่งเป็นที่มาของเสียงปริศนาดังกล่าว
“เจ้าแน่ใจแล้วหรือว่าตงฟางฉุนหยาปรารถนาดีต่อเจ้าจริงๆ” จิตวิญญาณในกระบี่กล่าว “เด็กน้อย เจ้าน่ะมันพิเศษ แตกต่างจากผู้อื่น ไม่ว่าจะเทพเซียนหรือปีศาจก็ล้วนแต่ต้องการใช้ประโยชน์จากเจ้าด้วยกันทั้งสิ้น”
ความรู้สึกของเด็กหญิงแปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่มิใช่ว่าลำพังเพียงคำพูดของกระบี่จะสามารถทำให้ความศรัทธามีต่อสำนักพรตอันดับหนึ่งหายวับไปกับสายตาได้
“แล้วเจ้าไม่ต้องการ?” หยวนจื่ออี๋หรี่ตามองกลับขณะที่เอื้อมมือหมายคว้ากระบี่สีทึม เดิมทีคิดว่ามันจะหลบหลีก แต่ผลที่ได้กลับตรงกันข้าม เมื่อมันลอยเข้ามาอยู่ในมือเรียวบางอย่างว่าง่าย
“ข้ารึ?” เสียงเย็นหัวเราะแผ่วเบา “ไม่
