หลงรักเจ้าในคืนอ้างว้าง อุษาสางเฝ้าคะนึงหา ซ่อนเยื่อใยหลบเร้นแววตา ปรารถนามิกล้าเผยใจ เอ่ยคำรักกับเงาในน้ำ พร่ำคำหวานเย้ามวลดอกไม้ ย่ำยามเย็นเจ้าอยู่หนไหน รู้หรือไม่ผู้ใดหลงรอ ตอนที่ 9 เช้าวันต่อมา เซียงชุนมีอันงุนงงกับความสัมพันธ์ที่อึมครึมราวเมฆหมอกครึ้มก่อนมีพายุฝนของคู่หนุ่มสาวซึ่งตนลอบสังเกตุมาตลอดระยะเวลาสองคืนสามวัน เมื่อเย็นวานท่านอ๋องสามหยางหลงยังหน้าชื่นตาบานพูดจาเย้าหยอกกับหลิวอี้เฟยที่มีกิริยาขวยอายอย่างน่ารักน่าเอ็นดู หลังจากทั้งคู่กลับมาจากลำธาร แม่นางหลิวก็เริ่มวางตัวห่างเหินกับท่านอ๋องสามหยางหลงอีกแล้ว ต้องมีอะไรเกิดขึ้นช่วงที่แม่นางหลิวอาบน้ำแน่นอน หรือว่าท่านอ๋องล่วงเกินนาง! เห็นภายนอกเงียบขรึมมั่นคงเหมือนหินผา พอลับตาคนกลับกลายเป็นพวกมือไวใจเร็ว ท่านอ๋องช่างร้ายกาจนัก ประมาทไม่ได้จริงๆ เซียงชุนหรี่หางตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสงสัยและปรักปรำ มองไปทางหยางหลง