“มันจะได้ผมจริงเหรอเมฆ” ฉันถามอีกครั้ง เพราะรู้สึกไม่มั่นใจในแผนการครั้งนี้เท่าไหร่ นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้
“ไม่ลองไม่รู้” ว่าจบเมฆก็ใช้แขนยาว ๆ พาดเกี่ยวเอวฉันแล้วดึงเข้าหาตัว ฉันสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ พยายามไม่ให้ตัวเองกระวนกระวายจนเกินไป ทั้งที่แค่ก้าวขาเข้ามาข้างในผับใจฉันก็เต้นตึกตักด้วยความตื่นเต้น
“เมาไหมจะได้ไม่ลก” เมฆคงเห็นว่าฉันอยู่ไม่สุขเอาแต่มองซ้ายมองขวาถึงได้ยื่นแก้วเหล้าเข้ม ๆ มาให้กัน
“ก็ฝันตื่นเต้น อีกอย่างยังไม่เห็นเฮียน็อตเลย” เราเข้ามาข้างในได้เกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นวี่แววของตัวเอกในแผนการครั้งนี้
“ใจร้อนไปไหนพึ่งสามทุ่ม” เมฆบอกกันอย่างใจเย็น เจ้าตัวยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ ทำตัวสบาย ๆ ราวกับว่าเราไม่ได้อยู่ในภาระกิจพิชิตรัก
“ถ้าเกิดผิดแผน ถ้าเฮียน็อตไม่หึงแต่เปลี่ยนเป็นเหม็นหน้าฝันยิ่งกว่าเดิมจะทำไง”
“ฝันก็แค่ต้องทำใจ”
“เมฆอ่ะ” ฉันหน
