“อื้อ! อื้อ!”
สาวน้อยใช้เรี่ยวแรงน้อยนิดผลักเขาออก แต่ชายหนุ่มไม่สนใจ เขาไซ้ซอกคอหล่อน ใช้สองมือกดข้อมือหล่อนไว้ จนฟองครีมน้ำตาไหลพรากด้วยความกลัว
“ไม่เอา คุณสิน ปล่อยหนู! ฮือ ๆ”
“จะมาเปลี่ยนใจอะไรตอนนี้ ห๊า!”
ฟองครีมสะดุ้งโหยง ร่างกายบอบบางอวบเฉพาะส่วนสั่นเทาไปหมดเหมือนเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ถูกไอ้หื่นแบบเขารังแก ทั้งที่ก็ตกลงกันรู้เรื่องแล้ว
สินธรชักโมโห จากที่เขาคิดว่าก็เอา ๆ ไปซะให้มันเสร็จ เขาอุตส่าห์รอมาตั้งสามปี ถึงวันนี้จะไม่อยากเอาแฝดคนนี้ อยากได้แฝดคนโน้นมากกว่าก็เถอะ
แต่ลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น เขาตกลงกับพ่อหล่อนแล้วว่าจะให้ฟองครีมมาเป็นเครื่องบรรณาการความใคร่ให้เขาเพื่อยกหนี้ให้
ถ้าวันนี้เขาไม่เอาหล่อน เขาก็เสียเชิงชาย
หรือถ้าเขายื่นข้อเสนอขอเปลี่ยนเป็นแฝดอีกคน เขาก็จะกลายเป็นคนไม่รักษาคำพูด แถมใคร ๆ ก็รู้ว่าฟองนมอยู่ในการดูแลของมารดาด้วย ถ้าขอไปก็ไม่รู้ว่าแม่หล่อนจะยกให้หร
