บทลงโทษของคนคิดหนีNC18+

1127 Words

ตุ้บ!!! “พี่ธาม!!!” ร่างบางเซถลาลงบนตักของธาม เมื่อชายหนุ่มตรงเข้ามากระชากแขนเธอ ก่อนจะดึงเธอกลับไปที่เตียง เจ้าดื้อร้องขึ้นก่อนจะวิ่งหนีไปด้วยความตกใจ “บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าร้องไห้” เขาเปิดไฟที่หัวเตียงก่อนจะมองดวงตากลมโตที่ แดงก่ำเพราะแอบร้องไห้ มันอาจจะดูน่าสงสาร แต่สำหรับชายหนุ่มที่กำลังจะก้าวขึ้นเป็นผู้นำตระกูลอย่างธาม มันดูน่ารำคาญ และคนที่ร้องไห้เพราะไม่ได้ดั่งใจมันดูน่าสมเพช ธามถอนหายใจพลางมองเธอด้วยสายตาเรียบเฉย “เปล่าค่ะ” “ตาแดงแบบนี้ยังปฏิเสธอีกเหรอฝันหวาน” “ฝันไม่ได้ร้องเพราะพี่ธามหรอกค่ะ พี่ธามไม่จำเป็นต้องสนใจด้วยซ้ำ” “บอกแล้วไงว่าอย่ามาร้องไห้ให้พี่เห็น กติกานี้เธอเป็นคนรับมันเองนะฝันหวาน” เขาเอ่ยอย่างรำคาญแม้จะชักสีหน้าแต่ยังแบ่งความใจดี โดยการลูบศีรษะนางบำเรอของตัวเองด้วยการแตะเบา ๆ สองสามครั้ง “อย่าเอาใจลงมาเล่นในความสัมพันธ์ของเราสิ” “ถ้ามันบังคับได้ฝันจะ...” “ถ้าจะพูดคำนั้นก็เงียบไปเถอะ” “...” ดวงตากลมโตของหญิงสาวสั่นระริกเมื่อเสียงตวาดนั้นดังลั่นก้องอยู่ในหู “ถ้าจะพูดคำว่ารักไร้ประโยชน์ก็หุบปากเถอะฝันหวาน เพราะถ้าให้พี่เลือกมายาวีกับเธอ คงไม่ต้องบอกผลลัพธ์ใช่ไหมว่าพี่เลือกมายาวี” “ฝันทราบค่ะ” “งั้นยังจะร้องไห้ทำไมอีก” ฝันหวานเงยหน้ามองเขาอย่างไม่เชื่อสายตา ดวงตาสั่นระริกสบดวงตาเฉยเมยของเขา ผู้ชายสมบูรณ์แบบที่ไม่เคยออกนอกแผนการของตัวเอง ในเมื่อเขาวางเธอไว้ในตำแหน่งนางบำเรอ จนกว่าเขาจะแต่งงานกับมายาวี นั่นหมายความว่าเขาไม่มีทางปล่อยให้เธอหลุดมือไปจนกว่าจะสิ้นสุดเวลานั้น “แล้วถ้าฝันอยากยกเลิกข้อตกลงล่ะคะพี่ธาม” “ก็ต้องดูก่อนว่าเอากันเสร็จจะปากเก่งเหมือนตอนนี้ไหม” เขาก้มมองคนที่ตัวเล็กกว่า ฝันหวานไม่ได้สวยหยาดเยิ้มแต่ดวงตาเธอมีเสน่ห์จนไม่อาจจะละสายตา เขาก้มจูบริมฝีปากแดงก่ำที่สั่นระริก แล้วดูดกลีบปากบางช้า ๆ ฝ่ามือใหญ่คว้าใบหน้าหวานพลางกระชากให้เงยหน้ารับเรียวลิ้นที่สอดเข้ามากวาดต้อนลิ้นเล็กในโพรงปาก “อื้อออพี่ธามอย่าค่ะ...” “อย่าปฏิเสธพี่” เสียงแหบพร่าเอ่ยดุ ก่อนจะอ้าปากแล้วค่อย ๆ ดูดกลืนเรียวลิ้นเล็กอีกครั้ง ฝันหวานรู้สึกเหมือนว่าตนเองกำลังจะจมน้ำ เธอเหลือบตามองพลางอ้าปากออก ปล่อยน้ำตาไหลพราก รับความวาบหวามที่เขาป้อนให้อย่างรุนแรง ธามเป็นคนที่ระบายทุกอย่างผ่านเซ็กซ์ ความตึงเครียด ไม่พอใจ ไม่เคยหลุดออกจากปากของธาม แต่กลับถูกละเลงระบายผ่านลิ้น มือ และสะโพกของเขาที่มักรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ และเธอก็ต้องรองรับมันทุกครั้ง ท่อนแขนที่กอดรัดลูบไล้เอวคอด ไล่ลงไปตามกระดูกสันหลัง แผ่นหลังที่เป็นแอ่งจนถึงเนินก้นอวบอัดที่เขาหลงใหล เขาบีบขยำเบา ๆ แล้วลากผ่านเนินก้นละเลงปลายนิ้วลูบไล้กลีบดอกไม้และแอ่งน้ำหวานอย่างเชื่องช้า ปลายเท้าของฝันหวานจิกลงบนเตียง ดวงตาที่มีน้ำคลอเหลือบมองชายหนุ่มที่ก้มลงมาชิดแตะหน้าผาก น้ำลายที่ยืดเป็นสะพานเชื่อมระหว่างปากเขาและเธอขาดสะบั้น เมื่อฝันหวานสะดุ้งเฮือกเพราะแอ่งน้ำหวานถูกล่วงล้ำ “อึก พี่ธาม...” “สัมผัสแค่นี้ขาเธอก็อ้าออกแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วจะปากเก่งไปทำไม” เขาโยนร่างเธอลงบนเตียง สายตาดุราวกับเหยี่ยวล่าเหยื่อมองฝันหวานไม่วางตา ชักรูดแก่นกายที่แข็งขืนมันร้อนผ่าวเพราะเพียงเห็นใบหน้าเธอ ธามอ้าปากครางกระเส่า มองร่างเปลือยเปล่าที่เขาเห็นทุกซอกทุกมุมอย่างหลงใหล สายตาล้ำลึกของเขาเหลือบมองใบหน้าหวานไล่ลงมาจนถึงจุดอ่อนไหว “ฝันไม่พร้อมค่ะพี่ธาม” “เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธตั้งแต่วันที่ตกลงกับฉันแล้วฝันหวาน อ้าขาออกสิ” เขากำลังจะบ้าตายอยู่แล้ว แก่นกายกระดกเล็กน้อย ก่อนหยาดน้ำจะหลั่งออกมาชโลมปลายสีแดงก่ำจนวาววับ บ่งบอกความต้องการที่กำลังเต็มปริ่ม ฝันหวานมักทำให้เขามีอารมณ์อยู่เสมอ “ฝันเกลียดพี่ธาม” “ตามใจเธอเลย แค่ไม่รักพี่ก็พอ” ฝันหวานปล่อยน้ำตาไหลออกจากหางตาอีกครั้ง เรียวนิ้วแกร่งบีบกรามเล็กที่สั่นระริก ก่อนจะแนบริมฝีปากกลืนเสียงสะอื้นของคนใต้ร่าง แล้วก้มลงทาบทับร่างฝันหวาน ไร้การเล้าโลมที่มากไปกว่านั้น ก่อนจะชำแรกแก่นกายขนาดใหญ่เข้าไปในกลีบดอกไม้ปิดสนิทเพื่อแยกมันออกแล้วแทรกลงไปในความอุ่น ก่อนดันมันเข้าไปจนสุดความยาวจนหน้าท้องเขาแนบชิดกับเธอ ความเสียวซ่านทำให้ปลายลิ้นของเธอและเขาขยับดูดกลืนกันรุนแรงขึ้น จ๊วบบบบ “อึก อื้ออออ” “อ้าาา” เสียงแหบห้าวครางขึ้นเมื่อภายในเธอบีบรัดเขาแน่นเกินกว่าจะขยับ เขาคว้าทรวงอกอวบอัดก่อนจะบีบขยำ ขยับท่อนเอ็นตอกลงไปรุนแรงและรัวเร็วเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ “พี่ธามเบาหน่อยค่ะ อื๊อออพี่ธาม!!!” แล้วถ้าฝันอยากยกเลิกข้อตกลงล่ะคะพี่ธาม ใบหน้าแกร่งเคร่งเครียดขึ้นเมื่อคิดถึงบทสนทนาของเธอและเขา จะให้ปล่อยไปงั้นเหรอ ไม่สนใจฝ่ามือเล็กที่ตะเกียกตะกายจิกข่วนอกเขาด้วยความทรมาน “คิดว่าพี่จะปล่อยเธอไปง่าย ๆ เหรอฝันหวาน อย่าฝันไปหน่อยเลย” ธามจับเอวคอดกิ่วกระชับให้แน่นขึ้น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นซ้ำ ๆ ร่างเล็กถูกกระแทกจนไถลไปบนเตียง ส่งเสียงครวญครางดังไม่เป็นภาษาอยู่ใต้ร่างของคนที่มักมีสีหน้าเฉยเมย ในยามนี้กลับก้มมองเธอราวกับกำลังดูผลงานชิ้นเอกของตัวเอง ที่กำลังสั่นกระตุกเพราะแตะขอบสวรรค์ครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วยังปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวเธอทุกหยาดหยด ความอุ่นวาบเติมเต็มในหน้าท้องแบนราบ หากแต่หัวใจของเธอกลับเย็นเยียบ ปล่อยให้ธามอุ้มเธอเข้าเอวราวกับตุ๊กตาไม่มีชีวิต ได้แต่กอดคอเขา ถูกเขาทรมานด้วยความเสียดเสียว และล่อลวงด้วยความวาบหวาม ปล่อยน้ำรักหยดลงบนพื้นเป็นบทลงโทษที่ปากดีว่าจะหนีไปจากเขา

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more