Habang sinusubukan kong pumalag at lumayo ay mas lalo lang niyang idinidiin ang ulo ko sa kanya. Pati ang ilong ko ay naging flat na yata dahil sa ginagawa niya sa akin. Halos maduling na rin ako habang masamang nakatingin sa kanya, pero siya ay mukhang masaya pa.
Nang mapagtanto ko na wala talaga siyang balak na pakawalan ako ay hindi na ako pumalag. Hindi ko na rin sinubukang bawiin ang mga kamay ko sa pagkakahawak niya.
Muli kong narinig ang tawa nito na nanggaling sa lalamunan. Gusto kong paikutin ang mga mata ko dahil nakukuha pa talaga niya akong tawanan.
Unti-unting gumaan ang pagkakahawak niya sa ulo ko hanggang sa tuluyan na niyang alisin do'n ang kamay niya. At halos magbunyi ako nang magkaro'n ng isang dangkal na espasyo ang mga mukha namin
"I'm sorry. I just got so thrilled
