When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Habang sinusubukan kong pumalag at lumayo ay mas lalo lang niyang idinidiin ang ulo ko sa kanya. Pati ang ilong ko ay naging flat na yata dahil sa ginagawa niya sa akin. Halos maduling na rin ako habang masamang nakatingin sa kanya, pero siya ay mukhang masaya pa. Nang mapagtanto ko na wala talaga siyang balak na pakawalan ako ay hindi na ako pumalag. Hindi ko na rin sinubukang bawiin ang mga kamay ko sa pagkakahawak niya. Muli kong narinig ang tawa nito na nanggaling sa lalamunan. Gusto kong paikutin ang mga mata ko dahil nakukuha pa talaga niya akong tawanan. Unti-unting gumaan ang pagkakahawak niya sa ulo ko hanggang sa tuluyan na niyang alisin do'n ang kamay niya. At halos magbunyi ako nang magkaro'n ng isang dangkal na espasyo ang mga mukha namin "I'm sorry. I just got so thrilled