ทางด้านของนน ตั้งแต่ออกเดินทางจากกรุงเทพฯ จนมาถึงบ้านพักส่วนตัวริมทะเลที่ถูกจองอย่างกะทันหัน นนก็ยังคงเอาแต่นั่งเงียบไม่พูดอะไร จนเตกับเกื้อที่เดินทางมาพร้อมกันพากันมองด้วยความเป็นห่วง
“ไอ้นน” เตเดินเข้าไปทรุดตัวนั่งข้างนน พร้อมกับเกื้อที่นั่งลงประกบอีกข้าง “มีอะไรระบายออกมาดิวะ อย่าเงียบแบบนี้ พวกกูเป็นห่วง”
“ไม่รู้สิ กูกำลังคิดว่า การแต่งงานครั้งนี้มันจะดีจริง ๆ หรอวะ กูคิดภาพไม่ออก” นนตอบ
“กูเข้าใจนะ กูเคยผ่านจุดนั้นมา ตอนที่แม่กูบอกว่าจะให้แต่งงานกับลูกสาวเพื่อน กูก็คิดว่ามันไม่ได้หรอก มันจะอยู่กันยังไงทั้งที่ไม่ได้รักกัน” เตเอ่ยขึ้นบ้าง
“แต่มึงยังโชคดี ที่คนที่มึงเลือกกับคนที่แม่เลือกเป็นคนเดียวกัน” นนยิ้มตอบ
“ใช่ แต่มึงไม่คิดหรอ ว่าคนที่พ่อแม่มึงเลือก ก็อาจจะดีก็ได้นะ ตอนนี้มึงนอย เพราะมึงคิดในแง่ลบ แต่จริง ๆ มันอาจจะไม่ได้แย่ก็ได้นะเว้ย” เตพยายามให้เพื่อนใจเย็น
“พี่กับน้องไม่จ
