EP.10 สำส่อน
1632 Words
เวลาล่วงเลยผ่านไป1อาทิตย์ ไทเกอร์จะคอยแวะเวียนมาหาเด็กสาวทุกๆ11โมงเพื่อชวนเธอนั้นไปทานข้าวด้วยกัน ซึ่งวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ไทเกอร์นั้นมาและมาพร้อมกับพริ้มเพื่อนสนิทของเฮดีล
ติ๊ง! ทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออกไทเกอร์และพริ้มก็พากันออกมาจากลิฟต์ทันที ฉุดให้เด็กสาวที่กำลังนั่งทำงานอยู่ต้องเงยหน้าขึ้นมอง
“สวัสดีค่ะพี่ไทเกอร์ สวัสดีค่ะพี่พริ้ม”
“สวัสดีครับน้องมุกริน”
“สวัสดีจ้าตัวเล็ก นี่ดีลใช้เราทำงานเยอะขนาดนี้เลยหรอเนี่ย” พริ้มพูดพลางมองไปที่เอกสารกองโตที่วางอยู่บนโต๊ะของเด็กสาว
“แฮร่~ พวกนี้เสร็จหมดแล้วค่ะพี่พริ้ม”
“ไอ้ดีลนะไอ้ดีล ใช้งานตัวเล็กของพี่หนักเกินไปแล้วนะ!”
“อะไรนะเกอร์ ไปบอกน้องเค้าเป็นของนายถามน้องเค้ายังเถอะ555”
“แค่น้องมุกตอบตกลงคบกับพี่ พี่ก็พร้อมจะดูแลน้องไปตลอดชีวิตแล้วครับ~” ประโยคเอ่ยแซวของไทเกอร์ทำให้เด็กสาวนั้นรู้สึกเขินไม่น้อย
“สรุปไม่ได้มาหาเรา?” ในขณะเดียวกันเสียงของเฮดีลก็ได้ดังขึ้นพร้อมกับเค้าที่กำลังยืนอยู่ที่ประตูห้องกระจกของตัวเองด้วยท่าทางกอดอก
“อ่าว อยู่กับเค้าด้วยหรอเนี่ย~”
“พริ้ม”
“5555 ล้อเล่น เอ้อ ตัวเล็ก!”
“ค่ะพี่พริ้ม”
“ไปทานข้าวด้วยกันสิ แกไปด้วยกันไหมเกอร์”
“ไปสิ ตามจริงก็มารับน้องมุกรินไปทานข้าวอยู่แล้ว”
“งั้นไปร้านเดียวกันนะ “
“เอ่อ คือหนู~”
“น่าาา ไปด้วยกันนะ พรุ่งนี้พี่กลับแล้ว อีกนานเลยนะกว่าเราจะได้เจอกันอีก” เนื่องจาก1อาทิตย์ที่ผ่านมาพริ้มมาหามาเอดีลทุกวันจึงทำให้เธอนั้นได้พูดคุยกับมุกรินมากขึ้นจนทั้งสองนั้นเริ่มสนิทสนมกัน
“โอเคค่ะ~” เมื่อเด็กสาวไม่สามารถปฏิเสธได้เธอจึงต้องตอบตกลงพร้อมกับมองไปที่เจ้านายของตัวเองที่กำลังมองมาที่เธออยู่ด้วยสายตาเย็นชา
ร้านอาหาร
“เราอยากกินไร เดี๋ยวพี่สั่งให้”
“อะไรก็ได้ค่ะพี่พริ้ม”
“ไม่แพ้อะไรใช่ไหมเรา”
“แพ้กุ้งค่ะ~ แฮร่~”
“โหยย นั่นมันเมนูเด็ดของร้านเลยนะ เสียดายจัง งั้นเดี๋ยวพี่สั่งอย่างอื่นให้เรา”
“ขอบคุณค่ะ~”
“ดีลล่ะ เอาเหมือนเดิมไหม”
“ครับ”
“ครับ ครับ ครับ! กับพริ้มนี่มึงพูดเพราะชิบหายไอ้ดีล!”
“เสือก!”
“5555สั่งอาหารดีกว่า”
ตลอดการทานอาหารวันนี้เด็กสาวนั้นมักจะเห็นว่าเจ้านายของตัวเองจะมีนิสัยอ่อนโยนกับผู้หญิงที่ชื่อพริ้มตลอดเวลา ซึ่งทำให้เธอนั้นรู้สึกว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์กันมากกว่าเพื่อนสนิท
“หนูขอไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะคะ”
“จ่ะ ไปทางนู้นนะ”
“ค่ะ” หลังจากนั้นเด็กสาวจึงรีบเดินมาห้องน้ำทันที
ห้องน้ำ
“สงสารทั้งพี่พริ้มทั้งพี่ดาวเลยแฮ้ะ ที่ต้องมาเจอคนเจ้าชู้แบบนี้ เห้อ~” เด็กสาวพูดจบเธอจึงรีบเข้าไปจัดการธุระของตัวเองในห้องน้ำทันที ซึ่งก่อนจะออกมาจากห้องน้ำนั้นเธอได้มองใบหน้าของตัวเองผ่านกระจกอีกครั้งอย่างรู้สึกผิด เพราะทุกครั้งที่เธอได้เห็นหน้าพริ้มหรือนึกถึงพี่สาวของตัวเอง เธอจะรู้สึกผิดขึ้นมาทันทีที่ไปมีอะไรกับผู้ชายของเทั้งสองคน
“แต่ทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว คงไม่มีอะไรต้องคิดอีกแล้ว~” เด็กสาวพูดพลางถอนหายใจออกมาอีกครั้งก่อนจะรีบเดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ในขณะที่เธอกำลังจะเดินออกจากห้องน้ำนั้นเธอก็ได้เดินชนเข้ากับใครบางคนจนทำให้เธอนั้นต้องล้มลงนั่งที่พื้น และคนที่ชนเธอนั้นก็คือเจ้านายของเธอนั่นเอง
“โอ้ยย~ เจ็บชะมัด!”
“…”
“บอส! อีกแล้วหรอเนี่ย!”
“อีกแล้ว? เพ้อเจ้ออะไร!”
“ปะ..ป่าวค่ะ!” เด็กสาวค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้นยืนก่อนจะตัดสินใจเดินออกมาเพื่อที่จะได้ไม่ต้องต่อล้อต่อเถียงกับเค้า แต่ไม่ทันที่เธอนั้นจะได้เดินไปไหนเฮดีลก้จับเข้าที่แขนของเธออีกครั้งพร้อมกับยิงคำถามออกมา
“ไอ้เกอร์มันจีบเธอ?”
“ถามทำไมคะ มันเป็นเรื่องของคนสองคนนะ!”
“หึ! ถ้ามันรู้ว่าฉันเจาะไข่แดงเธอไปแล้ว มันคงจะเอาเธอหรอก!”
“นี่บอส! พูดอะไรแบบนี้คะ หนูเสียหายนะ!”
“ปัญหาของใคร ?”
“ชิ!!” เด็กสาวส่งเสียงขึ้นอย่างไม่ประสบอารมณ์ก่อนจะรีบดึงแขนของตัวเองออกจากเอดีลและเดินออกมาจากห้องน้ำทันที โดยมีสายตาของเอดีลจ้องมองอยู่
“เป็นอะไรมา หน้าบูดมาเชียวเรา” ทันทีที่เด็กสาวเดินกลับมาถึงโต๊ะพริ้มที่เห็นใบหน้าของรุ่นน้องจึงเอ่ยถามขึ้นทันที
“ป่าวค่ะ~ แค่คิดเรื่องงานนิดหน่อย~”
“ออกมากินข้าวยังจะคิดเรื่องงานอีก ดีลใช้งานเราเป็นเครื่องจักรเลยหรือไงเนี่ย~”
“ดีแล้วค่ะ หนูจะได้มีเรื่องขอเบิกเงินได้5555”
“เงินไม่พอใช้บอกพี่ได้นะ เดี๋ยวพี่เกอร์คนนี้จะดูแลเป็นอย่างดีเลยครับ~”
“หยอดหนูเก่งนี้ แสดงว่าหยอดมาเยอะแล้วใช่ไหมคะ555”
“อุ้ย5555 พี่ว่าหนูพูดถูกนะตัวเล็ก5555”
“โถ่น้องมุก~ ที่ผ่านมาก็แค่เล่นๆแค่นั้นเอง แต่กับหนูพี่จริงจังนะ~”
ปัก! สิ้นสุดประโยคของไทเกอร์เค้านั้นก็ถูกเฮดีลเพื่อนของตัวเองเดินมากระแทกที่ด้านหลังทันทีทำให้ไทเกอร์ต้องหันไปมองด้วยความหงุดหงิด
“เชี้ยดีล! เดินดีๆดิ้ว้ะ!”
“เกะกะ! มาทำห่าไร!”
“อ่าว ก็พริ้มชวนกูมานี่หว่า!”
“พอๆ สองคนนี้จะตีกันให้ได้เลยใช่ไหมเนี่ย!”
“ก็ไอ้ดีลมันชะ..”
คลืดดดด คลืดดดด
ไม่ทันที่ไทเกอร์จะได้พูดจบโทรศัพท์ของเค้านั้นก็สั่นขึ้นในทันที
“ฝากไว้ก่อนนะมึง!” ไทเกอร์พูดพลางชี้ไปที่เฮดีลก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมากดรับเพื่อพูดคุยกับปลายสาย
“ครับ”
“ได้ครับ เดี๋ยวผมรีบไป!” ไทเกอร์พูดคุยกับปลายสายอยู่สองประโยคเท่านั้นก่อนจะรีบกดวางสาย
“มีอะไรหรอไทเกอร์”
“พอดีที่บ้านเรามีปัญหาอะ น้องมุกให้พี่ไปส่งที่บริษัทก่อนไหม”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่ไทเกอร์ เดี๋ยวหนูกลับเองค่ะ”
“ไม่เอาดิ! พี่พามาก็ต้องไปส่ง”
“ไม่ต้องเถียงกัน เดี๋ยวตัวเล็กกลับกับพี่ แกจะไปก็รีบไปเถอะเกอร์”
“เออๆ พี่ไปก่อนนะมุกริน พรุ่งนี้เจอกันครับ”
“ค่ะพี่” เด็กสาวตอบพลางส่งยิ้มให้กับไทเกอร์บางๆก่อนเค้าจะรีบลุกและเดินออกไป
“ภาระ!” เป็นเสียงของเฮดีลที่แทรกขึ้น
“จริงๆหนูกลับเองก็ได้นะคะ”
“ไม่เป็นไรน่า นิสัยไม่ดีเลยดีลชอบว่าน้อง!”
“…” เฮดีลมองไปที่เลขาของตัวเองอีกครั้งก่อนจะหันกลับมาสนใจทานอาหารบนโต๊ะต่อ
บนรถ
“นี่จะกลับไปทำงานต่อหรือป่าวดีล”
“อืม กลับ”
“งั้นเดี๋ยวส่งเราแค่หน้าปากซอยก็พอแล้ว”
“ไม่! เดี๋ยวไปส่ง” บทสนทนาของทั้งสองมีเด็กสาวนั่งฟังอยู่ด้านหลังทุกประโยคจนกระทั่งรถของเฮดีลมาจอดที่หน้าบ้านของพริ้มที่มีขนาดใหญ่ไม่ต่างกับบ้านของเฮดีล
“ไปก่อนนะดีล พี่ไปก่อนนะตัวเล็ก เอาไว้จะกลับมาหาใหม่”
“ค่ะพี่พริ้ม สวัสดีค่ะ”
“ไปนะดีล”
“อืม มาเมื่อไหร่บอกด้วย”
“ได้ค่าา ไปและ” เมื่อหญิงสาวเดินหายเข้าไปในบ้านมาเฟียหนุ่มจึงขับรถออกมาทันที แต่จู่ๆเค้านั้นก็ต้องจอดเข้าข้างทางพร้อมกับพูดว่า
“มานั่งหน้า ฉันไม่ใช่คนขับรถ!”
“ค่ะ~” เมื่อเด็กสาวได้ยินเช่นนั้นก็รีบพาตัวเองลงจากรถและมานั่งด้านข้างคนขับทันที
บรึ้นนน!
ตุบ!
โอ้ยย~
เสียงศีรษะของเด็กสาวกระแทกเข้ากับคอนโซลของรถก่อนจะตามมาด้วยเสียงร้องของเธอ เมื่อมาเฟียหนุ่มนั้นตั้งใจเหยียบคันเร่งตอนที่เธอยังไม่ทันที่จะได้คาดเข็มขัดนิรภัย
“เจ็บนะคะ!”
“สม!”
“เอ้า! ตั้งใจแกล้งหนูชัดๆ!”
“…”
“บอสนี่นิสัยไม่ดีเลยนะคะ! ชอบทำร้ายคนอื่นแถมยังเอาไม่เลือกอีก!”
เอี๊ยดดดด!
มุกริน!!
ประโยคต่อว่าด้วยความโกรธของเด็กสาวทำให้มาเฟียหนุ่มนั้นถึงกับต้องเหยียบเบรกจนมิดอีกครั้ง แต่ดีที่ว่าครั้งนี้เธอนั้นคาดเข็มขัดนิรภัยแล้ว
“อึก! อะ..อะไรคะ! ก็มันจริงนี่คะ คุณมีพี่สาวหนูเป็นแฟนแล้ว แต่ก็ทำเหมือนพี่พริ้มเป็นคนรักอีกคน!”
“หึ! แถมยังเอาเธออีกคน!”
“ใช่ค่ะ! หนูไม่รู้จะว่าคุณยังไงดี!”
พรึ่บ!
“เธอมีสิทธิอะไรมาว่าฉัน!” ประโยคของมาเฟียหนุ่มดังตามขึ้นมาหลังจากที่เค้านั้นใช้มือหนาของตัวเองบีไปที่แก้มของเด็กสาวด้วยความโกรธ
“จะ..เจ็บ! หนูเจ็บ!” เด็กสาวพูดพร้อมกับพยายามแกะมือหนาของเฮดีลออกจากแก้มของเธอ แต่ทว่าเธอนั้นกับมีแรงน้อยกว่าจึงทำให้เธอนั้นไม่สามารถหลุดออกจากพันธนาการของเค้าได้
เล๊วววว! สาปเฮดีลคนเลวเดี๋ยวนี้?
ฝากกดใจ + คอมเมนท์ให้ไรท์ด้วยนะค้าบบ?
รีไรท์เมื่อ 17/04/66
- Writer
