ตอนที่ 12
คืนที่ไม่มีคุณ
“ระหว่างที่ฉันไม่อยู่ ถ้ามีอะไรขาดเหลือก็บอกนะ”
“ครับ”
“กินข้าวคนเดียวก็กินให้หมดด้วย เธอยังผอมมากอยู่นะ”
“ครับ”
“ก่อนจะนอนเป่าผมให้แห้งด้วย เดี๋ยวไม่สบายเอา”
“ครับ”
“แล้วตอนนอนห่มผ้าด้วย เธอชอบแต่งตัวแบบ...”
หมับ
“อื้อ” ผมนั่งมองริมฝีปากสวยได้รูปที่พร่ำบอกให้ผมทำนั่น ทำนี่ด้วยความเป็นห่วงอยู่นานก็ทนต่อไปไม่ไหว ผมดึงคุณพนามาจูบแบบอ้อนๆ คุณพนาคงไม่รู้ว่าการสั่งเสียเหมือนเป็นห่วงผมเสียเต็มประดาแบบนี้มันดูน่ารักมากแค่ไหน ยิ่งกับคนที่ไม่ได้มีคนมาห่วงใยบ่อยๆ แบบผม มันยิ่งทำให้ผมแพ้
“อื้ม กะจะจูบไม่ยอมหยุดเลยใช่ไหม” คุณพนาบ่นแบบไม่จริงจังนัก เพราะวันนี้ตั้งแต่ตื่นผมก็อ้อนขอจูบจากคุณพนาไปหลายรอบ จนตอนนี้เราอยู่บนรถ และคุณพนากำลังจะไปส่งผมที่บริษัท ผมก็ยังอ้อนจูบจากคุณพนาไม่เลิก
“ก็คืนนี้คุณจะไม่อยู่นี่ ผมก็ต้องขอจูบชดเชยหน่อย”
“เด็กคลั่งจูบเอ๊ย” คุณพนายีหัวผ
