ŞİMDİ...
Anlattıklarının ardından annesi ile ikizi kadar sessizliğe gömülmüştü Güneş de.
Ne annesi gibi şükür dolu dualar ediyordu şimdi, ne de ikizi kadar derin düşüncelere dalıyordu.
Ayaklanmış, az evvel oturarak bakındığı pencerenin önüne geçmişti.
Şimdi avlu daha netti.
Bahtiyar da öyle.
Boran'ın konaktan çıkmasından sonra birkaç dakika yalnız kalan genç adamın yanına kahya gelmiş, bir şeyler fısıldayarak başıyla işaret etmişti.
Hiçbir şey söylemeden başıyla onaylayıp sargılı koluyla yaşlı adamın peşine takıldı Bahtiyar.
Adımları arka avluya geçen taş yola yöneldiğinde neler olduğunu anlıyordu Güneş.
Yaptığı şey basite indirgenecek bir şey değildi.
Atabey kızını sağ salim -sayılır- eve getirmişti. Buna rağmen düşman cephesindendi.
Yani ya mükafatlandırılacak, ya ceza
