Akşama değin aranmış, bakışmadık yer kalmamıştı lakin aranılan bir türlü bulunamıyordu.
Hâlâ ateşler içinde yatmakta olan hanım ağa ayağa kalkmak için debelenirken velaiht ağayı aramaya çıkanlar dönüyor, nöbet değişikliğine gidip yenilenerek tekrardan yollara düşüyorlardı.
Gün ertesine evrilirken daha iyi durumda olsa da hâlâ aynı öfkesini koruyan Şayeste dayanamayarak yerinden kalktı.
Karşısına dikilmiş kahyaya bakarken artık vaktin geldiğini düşünüyordu. Lakin kahyanın başını iki yana sallaması düşüncelerini yanıltmaktaydı. Omuzlarından sarkan şalı öfkeyle çekip bir kenara savurarak bağırdı.
"Onu da..." Diye bağırdı kahyaya haberi getiren genç adama doğru.
"...saklayanları da getireceksiniz. Gerekirse ölü, ya da diri." Dedi sıktığı dişlerinin arasından.
Son sözleri kahyayı bile irk
