“เป็นครับ ผมชอบทำอาหาร ผมอยากทำอาหารให้คนที่ผมรักทานนะครับคุณฝน แต่ไม่รู้ว่าคนแถวนี้จะยินดีที่จะแต่งงานกับผมหรือเปล่า” เอกสิทธิ์หันมาทำตาหวานใส่คนข้างกาย เขารู้ดีว่าตอนนี้เธอคนนี้อาจจะยังไม่รักเขา แต่เขาเชื่อว่าสักวันหนึ่งหัวใจเธอจะเป็นของเขา
“ใครกันน่าที่โชคดี ว่าแต่ฉันขอสมัครเป็นว่าที่เจ้าสาวของคุณสักคนได้ไหมคุณเอก เพราะถ้าหากคนแถวนี้ไม่ยอมรับคำขอแต่งงานจากคุณ ฉันยินดีรับคำขอแต่งงานจากคุณนะ”
ฝนแก้วเริ่มสนุกกับการหยอกเย้าอาจารย์หนุ่มกับเพื่อนรัก ส่วนคนที่ยืนอยู่นอกการสนทนากับโกรธจนควันออกหูกับคำพูดหวานเลี่ยนแถมยังคำสารภาพรักนั้นต่อคนที่เขาบอกว่าไม่รักและจะไม่มีวันรัก ส่วนคนที่เขาคิดว่ารักมากมาย กลับไม่ได้ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดสักนิด เมื่อครั้งที่เขารู้ว่าในหัวใจเธอมีผู้ชายคนอื่น
“ผมว่าเราอย่ามัวแต่คุยกันดีกว่า อาหารที่ยังไม่ได้ทำยังเหลืออีกสองสามอย่าง”
“งั้นเรามาเริ่มทำอาหารกันต่อเลยด
