(Promises)
BAHAGYANG iminulat ni Arwa ang dalawang mata nang maramdaman ang mabibining halik ni Lorcan sa kanyang balikat. Ilang oras na nga ba silang nakahiga sa kama nito? Kahit na anong pilit niyang mag-usap na sila ay nauuwi lamang siya sa pagkalunod ng mga halik nito. Nakaidlip na nga siya ngunit nanatiling gising pa rin ang nobyo.
“Lorcan…”
“Hmmn? Magpahinga ka na lang muna. I’ll take care of you.” Marahan nitong hinawi ang ilang hibla ng buhok niyang tumabing sa mukha niya.
“Mag-uusap na tayo ngayon.” Tinigasan niya ang boses.
“Okay.” Niyakap siya nito ng mahigpit.
“Wait lang. Kailangan nakaharap ako sa iyo.”
“Bakit pa? Pwede naman na nakatalikod ka sa akin. Mas mayayakap kita ng mahigpit at…”
“Gusto ko kaharap ka at baka may ka pang gawin sa akin.”
Malakas itong tumawa.
