Bülbül, gülün dikenleri olmasına rağmen aşkından vazgeçmez. Hatta o dikenler onu yaralasa da ona dokunmaktan vazgeçmez. Gülü, gül yapan onun dikendir. Burada gül, sevgili konumundadır. Bülbül de seven kişidir. Gül yani sevgilinin ona yaptığı olumsuz durumlar bülbülü yıldırmaz. Bülbül, kan revan olana kadar güle dokunmaktan bir an olsun vazgeçmez. Bu hikâyede olduğu gibi ben de bülbülün ta kendisiydim. Hem ne demişler, güller naz için, bülbüller de niyaz için yaratılmıştır.
Gül, Caner’di. Dikenleri bana karşı nazıydı. Ben de ondan niyaz ediyordum. Yalvarıp yakarıyordum. Ama ne çare? Bir karşılığı olmuyordu. Aksine dikenlerini kalbime kalbime saplıyordu. Kalbimdeki acıya katlana kadar yolumdan dönmek bana yakışmazdı.
Yoldaki dikenler de ayağımın altını paramparça ediyordu. Dikenlere basm
