Cold Hearted Lover (SPG)

"Anong plano mo Jared?" seryosong tanong sakin ni Aly. I just stared at her at sandaling nag-isip. "Hindi ko alam, Aly. Ang sabi kasi ni Mommy ay aalis daw siya dahil gusto niyang mag-isa." sagot ko at itinuon ang atensyon ko sa cake na nasa mesa dahil ayokong salubungin ang mga titig niya. I still love her, and I always be. Masakit lang talagang isipin na hindi na siya mapapasaakin dahil alam ko ang totoo sakanila ni Zayn. "Sumama ka na lang sakin, Jared." aniya na nagpaangat ng aking tingin pabalik sakanya. Tinitigan ko siya kung seryoso ba talaga siya at napakunot ang noo ko. "Are you serious?" ani ko. Tumango siya kaya napabuga ako ng hangin. "Balak ko kasi sana na magpakalayo-layo. Napapagod na ako sa mga nangyayari samin ni Zayn. Kahit sana pagkapanganak ko lang. Ano, gusto mo ba?" napabuntong hininga ulit ako. Napapikit ako at sandaling hinawakan ang aking sentido saka muli siyang tinitigan. "You don't really know how much I wanted to be with you, Aly." siya naman ang napakunot noo kaya napabuga ako ng hangin saka muling nagpatuloy, "But do you think na magiging maayos kapag nakita nila tayong magkasama? No. Lalo lang magkakagulo, and I heard about the case na sinampa sa inyo ni Madison. Baka makasira iyon sayo. Just think again, Aly. Makakaya mo bang mag-isa na manganak? Paano na si Zayn?" Lumipas ang ilang sandali na katahimikan ang namayani samin hanggang sa bumuntong hininga siya, "You're right, Jared. Pero gusto ko pa rin umalis." napatango nalang ako sa sinabi niya at simpleng ngumiti. *** "Harlene?" "Stop bothering me, Sandoval!" I sighed as she immediately cut the line. Hindi ko alam kung ano ang nangyari at biglang nabaligtad ang sitwasyon namin ng half-sister ko. Seven years ago nang makilala ko siya, I saw her na naglalakad sa oval ng St. Bernadette University. Gustong-gusto siya ng Parents ko pero siya ang umaayaw. She doesn't want to get involved to Sandoval and Allegre kahit kailan. I sighed again as I stared at my Mom na ngayon ay naghahanda na sa kanyang pag-alis. "You sure about this, Mom?" tanong ko. She just nodded at hindi man lang ako nagawang tignan. "I'm leaving." aniya at wala akong tanging nagawa kundi ang ihatid siya ng tingin. Now, I'm all alone. My first and only true love has gone, and now having her own family. My Dad is in jail with 40 year of imprisonment. My sister left too and nowhere to be found, and my Mom. She chose to left me para makaiwas sa mapanghusgang tingin ng mga tao. I'm all alone. Lumabas ako ng bahay at sumakay sa buggati ko. I drove as fast as I could hanggang sa huminto ako sa isang lumang building. Nagpalinga-linga ako at doon ko napagtanto na nasa Metro na pala ako. Bumaba ako sa sasakyan ko and stared at the old building. "Jared?" napalingon ako sa tumawag sakin and stared her for awhile. Naka-white sando siya at black above the knee shorts. Nakalugay ang mahaba niyang blonde na buhok na may kulay pula sa laylayan. "Anong ginagawa mo dito?" tanong ulit niya kaya napaiwas ako ng tingin. "I don't know, bigla nalang kasing huminto ang sasakyan ko." wika ko, but It's just a half-truth. "Sasakyan mo yan? Wow. Buggati Veyron ba yan? Ang astig." wika nito at agad na lumapit sa sasakyan ko at pinadausdos ang kamay nito muli compartment hanggang sa unahan na makina. "Pero saan ka ba dapat pupunta?" tanong pa nito habang nakasandal sa sasakyan at nakahalukipkip, doon ko lang napansin na may dala siyang paper bag. "I...I don't know." sambit ko at nakita ko siyang napailing. Umalis siya sa pagkakahalukipkip at lumapit sakin. "Hmm. Mukhang may problema ka. Tara sa loob at pag-uusapan natin iyan." wika niya pa at nagpatangay nalang ako nang hilahin niya ako. Hours have passed. Ang kaninang jolly at cheerful na babaeng kausap ko kanina ay ngayon umiiyak na habang may hawak na bote ng san mig light. "Ang sakit, Jared. More than fove yeara yung relationship namin tapos ipagpapalit lang niya ko s mukhang bisugo?" aniya at muling tumungga sa boteng hawak niya. "Sabi niya pa sakin, 'I'm not the right one for you, Lara, and you're not the one for me.' Gago diba, pero masakit parin kasi talaga. Minahal ko siya ng buong-buo!" So her name was Lara. Now I remember her, siya yung kaibigan ni Aly na kasama niya sa ojt noon. Tumungga din ako ng beer na hawak ko at nagbukas muli ng isa. "I'm broken too, Lara." sambit ko. Natigilan siya sandali saka nagpatango-tango. "Yeah. I know, dahil kay Alyssa." anito. "Siguro we are destined to meet each other today. You're destined to stop at the front of my apartment dahil pareho tayo ng nadarama. Great! I'm right, diba?" wika niya at pumalakpak pa saka lumapit sakin. Natawa nalang ako sa sinabi niya at napailing. "Destiny tayo kaya magpakasal na tayo. " "Sure, babe. Fix me so that I could fix you too. " I said and the next thing I know that I already kissing her passionately.