ฝั่งที่ก่อฤกษ์นั่งนั้นหันหลังให้กับประตูทางเข้าร้าน ทำให้มองไม่เห็นมนรดาที่เดินเร็ว ๆ เข้ามาภายในร้าน ตรงไปต่อแถวซื้อเครื่องดื่มที่หน้าเคาน์เตอร์ สายตาของกลทีป์ที่มองตามหญิงสาวไปนั้น ไม่ได้รอดพ้นไปจากสายตาของคนเป็นน้องชาย มุมปากของก่อฤกษ์กระตุกเบา ๆ ด้วยความขำ เพิ่งเห็นพี่ชายเสียอาการก็คราวนี้ สงสัยเขาจะได้พี่สะใภ้ตัวจริงแล้วล่ะ
“อ้าวนั่นคุณมนรดานี่ครับพี่ที” ก่อฤกษ์แกล้งทำหน้าประหลาดใจได้อย่างแนบเนียน
“จริงด้วย” กลทีป์ตอบรับเบา ๆ ทว่าสีหน้าแสดงความผิดหวังออกมาอย่างชัดเจน แววตาไร้ความสดชื่นในทันที
“วันนี้มาคนเดียวเหรอเนี่ย คุณเฌอลิณณ์ไปไหนแล้วนะ ปกติเขาน่าจะมาด้วยกันนี่ครับ เอ หรือว่าไม่สบายหรือเปล่า”
การคาดเดาของก่อฤกษ์ ทำให้คนเป็นพี่ชายขมวดคิ้วตามไปด้วย ก่อนจะผ่อนลมหายใจออกมาเบา ๆ
“ไร้สาระน่า” แม้รู้ว่ากำลังถูกก่อฤกษ์ก่อกวน แต่ว่าใจของกลทีป์กลับคิดตามไปด้วยจริง ๆ ความปั่นป่วนในใจนี
