"KUMUSTA ang Mommy mo?" Nakatingin ako sa Mommy ni Steven habang mahimbing itong natutulog.
Kapansin-pansin ang mga pasa niya sa braso at mga hita. Nakasemento rin ang kanang paa niya. Iniisip ko pa lang ang nangyari sa kanya ay siguradong sobrang hirap ang pinagdaanan niya.
Bumuntong-hininga si Steven. "Nang makita ko si Mommy na duguan at walang malay ay natakot ako na baka hindi ko na siya makita." Hindi napigilan ni Steven ang umiyak.
Lumapit ako sa kanya upang yakapin siya. Gusto kong iparamdam sa kanya na hindi siya nag-iisa. Nandito ako para damayan siya.
"Don't cry, she's okay now."
Tumingala si Steven. "Please, stay here."
Ngumiti ako sa kanya. "Sure." Sabay yakap ko sa kanya.
Hindi ako umalis sa tabi ni Steven. Sabay naming hihintayin ang Mommy niya na magising.
"Steven,
