วิวาห์เดียงสา

ตอนที่ 5

EP.05

พีทเดินออกมาที่สวนของโรงแรมควักบุหรี่ขึ้นมาอัดสูบแรงๆ อย่างระบายอารมณ์ นานแล้วที่เขาไม่ได้สูบบุหรี่ ช่วงสมัยเรียนเรียกได้ว่าสูบมวนต่อมวนจนพ่อแม่ขอร้องให้เลิก เพราะมีลูกคนเดียว ไม่อยากมีลูกเป็นมะเร็งตายเสียก่อน และตัวเขาเองก็พิจารณาแล้วว่าเขาสูบเพราะเครียดไม่ใช่เพราะติด เพราะแต่ละครั้งที่สูบนั้นก็เหมือนจะส่งผ่านอารมณ์หนักๆ ให้ปลิวไปพร้อมกับควันบุหรี่ เช่นตอนนี้

เสียงดนตรีบรรเลงเพลงขับกล่อมงานแต่งงานยังคงดังออกมาจนถึงสวนสวยของโรงแรม ใบหน้าหล่อเหลาหันมองเข้าไปด้านใน งานยิ่งใหญ่แห่งปีเพราะเป็นงานแต่งงานของเขา แม้จะไม่ใช่ผู้ชายโรแมนติกที่จะคิดเรื่องแต่งงาน คิดจะมีเมียมีลูกในช่วงเวลานี้ แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่าหากในวันหนึ่งที่เขาจะแต่งงาน ผู้หญิงที่จะมาเป็นเจ้าสาวของเขาก็ควรจะได้รับเกียรตินี้ เกียรติของงานแต่งงานที่ใหญ่โต ในสถานที่จัดงานโอ่อ่า มีแต่ผู้หลักผู้ใหญ่ในจังหวัดและนักธุรกิจที่พ่อกับแม่คุ้นเคยมาเป็นแขกร่วมงาน แต่กลับกลายเป็นว่าสิ่งนั้นไม่มีวันเป็นจริงได้อีกเพราะยัยเด็กนั่น

ยิ่งคิดความเครียดก็ยิ่งเพิ่มนั้นทำให้เขาสูบบุหรี่อัดเข้าไปอีก

พีทนึกถึงค่ำคืนนั้นเมื่อ 1 เดือนที่แล้วมา

ค่ำคืนที่ทำให้เขาต้องมีวันนี้ งานวิวาห์ที่เขาไม่ปรารถนา

วันนั้นเป็นวันที่พ่อกับแม่ของเขาจัดงานเลี้ยงให้กับคนงานในฟาร์มสเตย์ได้มาสังสรรค์ดื่มกินกันเต็มที่ เพื่อเป็นสิ่งตอบแทนให้กับคนงานที่ร่วมแรงร่วมใจกันจนทำให้ฟาร์มสเตย์เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา มีผลิตภัณฑ์เป็นของตัวเอง และมีคุณภาพดีจนทำให้มีนักท่องเที่ยวติดต่อเข้ามาเพื่อจะขอเยี่ยมชมฟาร์มสเตย์ไม่ขาดสาย

ซึ่งพ่อกับแม่ของเขาวางแผนว่าจะเริ่มรับนักท่องเที่ยวเข้ามาอย่างเต็มรูปแบบหลังจากปีใหม่ไปแล้ว ดังนั้นการจัดงานในค่ำคืนนี้จึงเป็นการสร้างขวัญและกำลังใจให้กับคนงานทุกคน

แน่นอนว่าคุณอาเมฆ คุณอาจันทร์ และลูกสาว ซึ่งเป็นเจ้าของสวนส้มติดกันกับฟาร์มของพ่อแม่เขาก็มาร่วมงานในค่ำคืนนั้นด้วย เพราะทั้งสองครอบครัวสนิทสนมกันดี

ค่ำคืนนั้นเขายังเห็นว่าเจ้าขาเป็นน้องสาวที่แสนจะน่ารัก แม้จะรู้สึกขัดใจกับท่าทีขัดเขินของหล่อนเวลาเจอเขา แต่ก็เข้าใจว่าเจ้าขาเป็นสาวแล้ว ไม่ได้เป็นเด็กหญิงที่คอยวิ่งตามเขาต้อยต้อยเหมือนในยามเด็ก การพูดคุยกันจึงเป็นการเว้นระยะห่างที่พอสมควร

‘เรียนชั้นไหนแล้วล่ะเจ้าขา’

‘จบมอหกแล้วค่ะ’

‘ก็เตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัยแล้วสินะ’

‘ใช่ค่ะ’

‘แล้วเลือกคณะอะไรล่ะเรา’

‘เจ้าขาเลือกสาขาอาหารและโภชนาการค่ะ’

‘ดี ทำอาหารเก่งๆ ต้องมีแต่คนรักแน่ๆ เลย’

เขาก็แค่ฟังไม่ได้ให้ความสนใจอะไรไปมากกว่านั้น เพราะคณะที่หล่อนเลือกก็เหมาะกับหล่อนแล้ว เจ้าขาอาจจะเห็นว่าที่บ้านเป็นสวนส้ม มีปริมาณส้มเยอะมากในแต่ละปี หล่อนกับพ่อแม่ของหล่อนคงคิดกันแล้วว่าเรียนคณะนี้ดีที่สุด

การสนทนาระหว่างเขากับหล่อนก็มีแค่นั้น จากนั้นเขาก็ไปสังสรรค์กับเหล่าคนงานต่อ เพราะนานๆ ที เขาถึงจะกลับมาบ้าน ปกติเขาก็อยู่ที่โฮมออฟฟิศที่กรุงเทพฯ ซะเป็นส่วนใหญ่ แต่เพราะวันนี้พ่อแม่อยากให้มา อยากให้คนงานรู้สึกว่าเขาให้ความสำคัญกับทุกคน เพราะจะช้าเร็วในอนาคตเขาก็ต้องมาดูแลธุรกิจของพ่อแม่ต่ออยู่ดี

คืนนั้นเขาดื่มจนเต็มคราบ และได้ลองน้ำเมาที่คนงานต้มกันเอง รสหวานดื่มง่ายทำให้เขาจัดไปหลายแก้ว เมื่อเขาสนุก คนงานก็สนุกสนานครื้นเครง

เรื่องราวก็ดำเนินไปตามที่ควรจะเป็น ถ้าไม่เป็นเพราะว่า... ทันทีที่เขาลืมตาตื่น เขากลับพบว่าไม่ได้นอนอยู่คนเดียวแต่มีอีกคนนอนซบอยู่แนบข้าง

ทันทีที่สายตาปรับให้ชินชากับแสงเขาก็ต้องตกตะลึง เพราะผู้หญิงที่เปลือยทั้งร่างและนอนแนบอยู่กับตัวเขาคือ... เจ้าขา

ใบหน้าอ่อนโยนหลับพริ้มไม่รับไม่รู้กับอะไร จนเขาแทบจะเผลอจูบแก้มนวลๆ นั้น และทำในสิ่งที่อยากทำตามสัญชาตญาณ เพราะเวลาตื่นนอน ไอ้ลูกชายตัวโตของเขามันก็มักจะพร้อมรบเสมอ

แล้วเมื่อเขานอนเปลือยอยู่กับหล่อน

ความสวยงามหมดจดไปทั้งเนื้อทั้งตัวของเจ้าขาทำให้เขาก็ไม่คิดจะหาคำตอบ เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้างเขาไม่รู้ แต่ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้มันคือของจริง

เขาจับร่างเล็กให้นอนหงาย เพื่อจะมองร่างงดงามนั้นให้ชัดๆ เจ้าขางดงามไปทั่วทั้งร่าง ไม่มีจุดใดน่าตำหนิเลย รูปร่างหล่อนอรชรอ้อนแอ้น ทรวงอกอิ่มขนาดเหมาะมือมีปลายยอดสีแดงสดสีเดียวกับริมฝีปากอวบอิ่ม เอวคอดกิ่ว และผิวก็เรียบลื่น โดยเฉพาะที่ส่วนนั้นสวยงามที่สุด ส่วนที่มีเส้นขนปกคลุมกลีบดอกไม้บอบบางแต่บางเบา

ความอยากพุ่งริ้วจนน้ำลายสอ เขาก็อยากเห็นเกสรเม็ดใน แต่ในทันทีที่เขาขยับร่างจะเข้าไปดูใกล้ๆ เสียงคนด้านนอกที่เอะอะโวยวาย ก็ทำให้เขารีบคว้าผ้าห่มมาคลุมร่างตัวเองและเจ้าขาอย่างเร็ว

แต่ในทันทีที่เขานอนแนบข้าง เจ้าของดวงตาที่หลับพริ้มก็เปิดขึ้น ดวงกลมโตนั้นมีแววฉงนเพียงนิด หัวคิ้วขมวดเข้าหากันอย่างงุนงง ก่อนที่หล่อนจะหลับตาคล้ายปะติดปะต่อเรื่องราว ก่อนจะลืมตาขึ้นใหม่ และเสียงจะกรีดร้องก็ดังขึ้น พร้อมๆ กับประตูห้องนอนเขาเปิดผัวะออกทันที และคนที่ยืนอยู่ก็มีพ่อแม่ของเขา พ่อแม่ของหล่อน และคนงานในบ้านอีกหลายคนที่มายืนอออยู่ด้วย