EP:04 ไฟกับน้ำมัน!
1275 Words
@เช้าวันต่อมา
ศิวาตื่นตามปกติอาบน้ำเตรียมตัวที่จะไปทำงานที่บริษัทของเขา
"อ้าว!...เกษราไปไหนล่ะ...ยังไม่ตื่นเหรอ" ศิวาเอ่ยถามแม่บ้านที่กำลังจัดเตรียมอาหารอยู่พลางหันมองซ้ายขวาไปด้วย
"คุณเกดออกไปทำงานตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ" แม่บ้านหันมาตอบศิวา
"ห๊ะ!! ทำไมวันนี้ถึงออกไปเร็ว!" ศิวาอุทานออกมาเสียงดังปกติเกษราจะไม่ไปทำงานเช้าขนาดนี้ ทุกครั้งเธอจะต้องมาทะเลาะกับศิวาก่อนทุกเช้าแล้วถึงจะแยกย้ายกันไปทำงานได้ และเมื่อวานเธอก็บอกเอาไว้ว่าจะให้ศิวาไปส่งเธอที่ทำงานด้วย
"เห็นคุณเกดบอกว่ามีนัดตอนเช้ากับลูกค้าค่ะ" นมแย้มตอบ
"ลูกค้า?....ลูกค้าอะไรจะมานัดกันเช้าขนาดนี้ครับ เหอะ? นัดผู้ชายล่ะสิไม่ว่า" ศิวาเค้นหัวเราะในลำคอออกมาก่อนจะเลื่อนเก้าอี้แล้วนั่งลง
"อย่าคิดแบบนั้นสิคะ คุณเกดเธอไม่ได้เป็นคนแบบนั้นหรอกค่ะ"
"แล้วนมแย้มรู้ได้ยังไงครับว่าเกษราไม่ใช่คนแบบนั้น เธออาจจะยังไม่ได้แสดงธาตุแท้ออกมาให้เราได้เห็นก็เท่านั้น แต่ว่าผมดูเธอออกแล้ว"
"ลดทิฐิลงบ้างก็ได้ค่ะ ลองมองคุณเกดอีกมุมนึงดูบ้างเธอเป็นคนดีคำพูดคำจาดูน่าฟังน่ารักดีนะคะ"
"นมแย้มกำลังถูกยัยนั่นแสดงละครใส่อยู่นะครับ เมื่อวานเธอยังยืนด่าผมฉอดๆ อยู่เลย ผู้หญิงอะไรเผด็จการชะมัดเลย" ศิวาถอนหายใจออกมาอย่างแรง ยิ่งคิดถึงเรื่องเมื่อคืนทำให้เขายิ่งเจ็บใจที่เอาชนะอะไรเกษราไม่ได้เลย
"แล้วคุณศิวาไปทำอะไรไว้ล่ะคะคุณเกดถึงได้ด่าเอา อย่าคิดว่านมไม่รู้นะคะว่าเมื่อคืนคุณศิวาทำอะไร"
"ทำอะไรครับ..ผมทำอะไร?"
"ไม่ต้องแกล้งมาทำเป็นไม่รู้เลยนะคะคุณศิวา ผู้หญิงทุกคนไม่ว่าจะเต็มใจแต่งงานหรือไม่เต็มใจแต่งงาน ผู้ชายก็ควรที่จะให้เกียรติเธอบ้างไม่ใช่พาผู้หญิงมาหยามเธอถึงบ้านขนาดนี้ มันหยามศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงนะคะ นมเข้าใจหัวอกของคุณเกดดี"
"คนอย่างเธอมีศักดิ์ศรีด้วยเหรอครับนม ศักดิ์ศรีของเธอมันหมดไปตั้งแต่เธอยอมเอาตัวเข้าแลกแต่งงานกับผมเพื่อแลกกับเงินแล้วครับ"
"แล้วคุณศิวารู้ได้ยังไงคะว่าคุณเกดยอมแต่งงานกับคุณเพราะเงิน"
"แล้วคนอย่างเธอถ้าไม่คิดถึงเรื่องเงินจะให้คิดถึงเรื่องอะไรล่ะครับนม" ศิวาถามกลับไป
"คนหัวใจบอดอย่างคุณพูดอะไรไปก็ไม่เข้าใจหรอก เหมือนสีซอให้ควายฟัง!" ในขณะที่ศิวากำลังคุยอยู่กับนมแย้มก็มีเสียงแหลมดังมาจากทางหน้าบ้านก่อนที่เจ้าของเสียงนั้นจะเดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของศิวา
"นี่เธอ!! กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่" ศิวามองหน้าเกษราอย่างตกใจ
"นานแล้ว....นานพอที่จะได้ยินคุณนินทาฉัน" เกษราพูดพลางยกคิ้วให้ศิวาครั้งหนึ่ง
"...."
"คะ...ใครนินทาเธอ!!"
"หมามั้งคะ สงสัยเป็นอีเขียวข้างบ้านแน่เลย มันชอบเห่าใส่คนอื่นมั่ว"
"นี่เธอกล้าว่าฉันเป็นหมาเหรอ!!" ศิวาลุกยืนขึ้นประจันหน้ากับเกษรา
"อุ๊บ!!ตายแล้วคุณเป็นคนนินทาฉันเองเหรอคะ" เกษราพูดจายียวนพร้อมกับใช้สายตากวนประสาทคนตรงหน้า
"...." ศิวายืนนิ่งพลางกำมือแน่นเมื่อรู้ตัวว่ากำลังถูกหลอกด่าและถูกหลอกถาม
"เอ่อ....ทำไมคุณเกดถึงกลับมาเร็วจังเลยคะไหนบอกว่ามีนัดกับลูกค้าไง" นมแย้มพูดแทรกขึ้นมาเมื่อบรรยากาศในตอนนี้กำลังตึงเครียดจนดูอึดอัด และไม่อยากให้ทั้งสองทะเลาะกันไปมากกว่านี้ด้วย
"ค่ะ...เกดมีนัดกับลูกค้าช่วงเช้า...แต่พอดีว่าลูกค้าเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยเลยต้องเลื่อนนัดกันไปก่อน"
"แล้วเธอกลับมาทำไม...ทำไมถึงไม่ขับรถไปบริษัทเองเลยล่ะ"
"กลับมาไปทำงานพร้อมคุณไงคะคุณสามี คุณจำได้หรือเปล่าคะที่ฉันเคยบอกกับคุณไว้ว่าคุณจะต้องไปรับไปส่งฉันทุกวัน"
"ฉันจำได้...ไม่ได้สมองเสื่อม"
"ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้วค่ะ...เรามาทานข้าวกันดีกว่านะคะแล้วเดี๋ยวจะได้ไปทำงานพร้อมกัน"
"ฉันอิ่มแล้ว....เธออยากกินก็กินไปส่วนฉันจะไปรอที่รถ" ศิวาพูดเสียงเรียบก่อนจะหยิบกระเป๋าและเสื้อสูทเดินออกไปนอกบ้าน
"คุณเกดจะรับอะไรก่อนดีคะ"
"เก็บกันได้เลยค่ะเกดทานมาเรียบร้อยแล้ว"
"เอ่อ....คุณเกดคะ"
"คะ...มีอะไรหรือเปล่า??"
"คุณเกดอย่าไปถือสาคุณศิวาเลยนะคะ นม...."
"นมแย้มไม่ต้องเป็นกังวลไปหรอกค่ะ เกดชินแล้วคุณศิวาต้องถูกดัดนิสัยอีกเยอะเลยค่ะ เกดสัญญากับเจ้าสัวเอาไว้แล้วว่าจะดัดนิสัยของคุณศิวาให้กลับมาเป็นคนดีเกดก็จะทำและเกดก็จะอดทน แต่ถ้าวันไหนเกดไม่อยู่แล้วขอให้นมรู้เอาไว้ว่าเกดทนไม่ได้แล้ว"
"โถ่...คุณเกด"
"นิสัยของคุณศิวาเข้ากับคนยากนะคะ เผลอๆ เขาจะถูกเกลียดเอาด้วยซ้ำถ้าขืนยังทำนิสัยแบบนี้อยู่"
"แต่คุณศิวา..."
"แต่คุณศิวาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะคะ เมื่อก่อนคุณศิวาเป็นคนดีมากๆ พูดดีและทำดีไม่เคยคิดร้ายกับใคร...." เกษราพูดแทรกขึ้นมาและเป็นคำพูดที่นมแย้มชอบพูดกับเธออยู่ตลอดเวลาทุกครั้งที่เธอกับศิวาทะเลาะกัน
"นมแย้มพูดแบบนี้กับเกดมาหลายครั้งแล้วนะคะแต่เกดยังไม่เห็นความดีของเขาเลย"
"คุณเกด...."
"เกดขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ.."
"ค่ะคุณเกด"
เกษราหันหลังให้กับนมแย้มเดินตรงไปที่หน้าบ้าน เปิดประตูเข้าไปนั่งในรถของศิวาพร้อมกับล็อคเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อย
"เร็วดีหนิ"
"ฉันมีมารยาทพอค่ะ"
จากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรกันอีก ตลอดทางทั้งสองนั่งเงียบจนรถมาจอดรอไฟแดง
"คุณศิวา...มียาดมมั้ย...จะอ้วก" เกษรารู้สึกพะอืดพะอมในลำคอรู้สึกมวนท้องแปลกๆ ไม่รู้ว่าไปกินอะไรผิดสำแดงมาหรือเปล่า
"มีอยู่นะ...ลองเปิดดูในลิ้นชัก" ศิวาตอบ
เกษรารีบเปิดลิ้นชักแล้วค้นหาหลอดยาดมทันที แต่กลับไม่พบอะไรเลยนอกจากซองถุงยางและกล่องถุงยางจำนวนมาก
"นี่คุณพกขนาดนี้เลยเหรอ?"
"ป้องกันไว้ก่อน...อยากใช้หรือเปล่าล่ะฉันให้ยืมได้นะ...เดี๋ยวจะท้องมาแล้วให้ฉันยอมรับฉันไม่รับหรอกนะ"
"พูดอะไรของคุณ!"
"อาการของเธอมันฟ้องไง...ทำท่าอย่างกับคนท้อง"
"จะบ้าหรือไงฉันไม่ได้ท้องฉันแค่รู้สึกเวียนหัวก็เท่านั้นเอง สงสัยคงจะไปกินอะไรผิดสำแดงมา"
"ก็แล้วไป" ศิวาตอบเสียงเรียบ จากนั้นก็ขับรถออกไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไรกันอีก ทั้งสองคนพูดกันดีๆ น้อยมากเพราะส่วนใหญ่จะทะเลาะกันเสียมากกว่า ผัวเมียกันก็ต้องเป็นดั่งน้ำกับไฟถึงจะอยู่กันได้ แต่ทั้งสองเป็นเหมือนไฟกับน้ำมันอีกคนจุดอีกคนถมจนไฟลุกใหญ่ลามไปทั่วบริเวณ
- Writer
