เช้าวันต่อมา
“ตื่นเร็วดีนิ ฉันคิดว่าเธอจะตื่นสายเพราะฤทธิ์ยาแก้แพ้ แก้คัน อะไรพวกนั้นซะอีก” อลีเซอร์เห็นอลิตาเดินลงมา ก็วางแก้วกาแฟร้อนๆ หอมกรุ่นและมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า อลิตาในชุดกางเกงขายาว ผ้าอะไรสักอย่างที่เขาเรียกไม่ถูก เป็นลายช้างแบบที่นักท่องเที่ยวชอบใส่เวลามาเที่ยวเมืองไทยและเสื้อยืดสีขาวใส่สบายๆ
“แต่งตัวเหมือนอยู่บ้านตัวเองเลยเนอะ” เขายิ้มมุมปาก หลังจากพิจารณาเครื่องแต่งกายของเธอเสร็จสรรพ
“ฉันไม่มีชุดให้เลือกเยอะหรอกค่ะ จริงๆ ชุดนี้ฉันเอาไว้ใส่นอน”
“เมื่อคืนไม่เห็นใส่ชุดนี้ หรือว่าเธออาบน้ำอีกรอบ”
“เอ่อ...”
“อ้ำๆ อึ้งๆ ทำไม” อลีเซอร์เห็นเธอทำท่าทางแปลกๆ ก็ถามอย่างสงสัย และเมื่อเห็นเธอปรายตาไปมองบรรดาลูกน้อง ป้าแม่ครัวและแม่บ้าน เขาจึงรู้สักทีว่าพูดอะไรผิดไป
“ถ้าคิดว่าเมื่อคืนฉันมีอะไรกับยัยตัวผื่นแดงนี่ก็ขอให้เลิกคิดซะ สภาพแบบนี้ใครจะไปอยากเข้าใกล้ แค่เห็นก็คันแขนแล้ว”
“
