“ผู้หญิงคนเมื่อกี้คือไอริน” อลีเซอร์ตัดสินใจบอกอลิตา หลังจากนั่งนิ่งอยู่บนรถ ส่วนเธอก็ทำเพียงนั่งเงียบๆ ไม่พูดอะไร เพราะอยากให้เขาได้ใช้เวลากับความคิดและความรู้สึกของตัวเอง ที่มันคงสับสนและวุ่นวายยิ่งกว่าของเธอ และถ้าเป็นตัวเธอเอง การต้องเจอคนรักเก่าที่จากไปโดยไม่ร่ำลา โดยที่ยังไม่ทันตั้งตัวนั้นคงทำให้หมดแรงจนแทบเดินไม่ไหวไม่ต่างจากเขา แต่เธอก็ไม่รู้ว่าภายในใจจริงๆ ของผู้ชายที่กำลังมีใบหน้าสิ้นหวังในชีวิตนั้นกำลังคิดอะไรอยู่
“ค่ะ” อลิตาตอบกลับเขาเพียงสั้นๆ เธอไม่อยากแสดงความคิดเห็นใดๆ แค่อยากจะให้กำลังใจเขา มือของเธอจึงยื่นไปเพื่อจะวางลงบนไหล่ของอลีเซอร์อย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่อลีเซอร์ก็พูดบางอย่างออกมา จนเธอต้องดึงมือที่สั่นเทานั้นให้กลับมาวางบนตักของตัวเอง
“อย่ายุ่งกับฉัน” น้ำเสียงที่แสนจะเย็นชาและคำพูดอันห่างเหิน ทำให้อลิตาทำได้เพียงนั่งเงียบๆ อีกครั้ง แต่ยิ่งเวลาผ่านไปนานขึ้น ความเงียบเร
