Marked by a Playboy Prince

Kabanata 5

KABANATA 5

MYCA’S POV

Ako lang ata ang nakakaramdam ng awkward atmosphere sa pagitan naming tatlo. It’s because I am the only one who seems to be affected. Normal naman ito sa kanilang magpinsan at hindi naman alam ni Ace na nakakainis ang pinsan niyang playboy. Hinintay pa naming dumating ang in-order na pagkain ni Ian para sabay-sabay na kaming kumain. Habang naghihintay kami ay nakapokus lamang ako sa aking cellphone para kunware ay busy pa ako.

“Nauna ka na pala rito. Akala ko kung saang resort ang tinutukoy mong susubukan mong bisitahin, dito lang pala sa Pilipinas,” si Ace habang kinakausap si Ian.

I am acting as if this is all normal to me. Kunware ay may ginagawa ako sa cellphone ko at paminsan-minsan ay tumitingin sa paligid. They didn’t mind me because they are busy talking with each other. Mabuti na lang at hindi ako kinakausap ni Ace dahil hindi ko alam kung ano ang irereak ko sakaling sumingit si Ian sa usapan. Nakikita ko pa lamang ang mukha niya ay naiinis na ako.

“A friend of mine actually recommended this new resort to me. Maganda rito lalo na at maraming pupwedeng gawin,” sagot ni Ian.

I shifted a bit to make myself feel comfortable. Because this is a round table, I am sitting between Ian and Ace. Medyo malapit nga lang ako kay Ace dahil iniusog ko ang upuan ko nang kunti kasi napansin ko na medyo malapit ang binti ni Ian sa paanan ng upuan ko. He sit like he owns the whole area!

“This is a nice resort, Ms. Fortezo. Ikaw ba ang nakaisip ng lahat ng ito?” baling sa akin ni Ace.

Inangat ko ang tingin ko sa kanya at tumango

“Myca na lang.”

Ayaw ko sanang sumagot pero pareho na silang nakatingin sa akin. Nginitian ko si Ace bago nagsalita.

“Oo. Sa akin na talaga ang lupang pinagtayuan nito dahil kasama sa mga pamana ni lolo sa akin. I was planning to build my own clothing line here on this spot but I realized that this will attract more customer since the view here is exceptionally beautiful and relaxing. May resort na ako sa Palawan at masasabi ko na mas pino ang buhangin na nandito kaysa roon. Also, this place is rich in coral reefs and small fishes so this is a spot for snorkeling and scuba diving.” Hindi ko mapigilan na hindi maging madaldal.

Naalala ko bigla ang sinabi ni Alli na magaling mamahala ng business si Ace. Sa tingin ko naman ay magkakasundo kami. Mukhang hindi mahirap pakisamahan si Ace at komportable naman akong kausap siya. i guess I should really try to ask him out. Di bale na kung ako ang babae. if we don’t work out for each other then it’s okay too. Gagawin ko lang naman ito pero tignan kung magbabago ba ang isip nina mama at papa. At least I tried my best. Saka lang ako iisip ng iba pang plano kung papalpak itong una.

“Wow… did you manage it alone?” namamangha niyang tanong.

“Sa unang buwan hanggang sa pang-apat ay tinulungan ako ni papa. I learned from him actually. Hindi madaling mamahala pero iyon naman ang pinag-aralan ko sa college kaya nakaya ko naman. It was fun being stressed at work but what motivated me the most to keep going is that I know that I love what I am doing.”

Medyo nahiya ako nang makitaan ko ng pagkamangha ang mga mata ni Ace. He smiled widely.

“It’s so rare to see women being interested in running a business. Karamihan kasi ay ayaw ng masyadong nakakastress na trabaho. Pero lahat naman ng bagay ay mahirap sa umpisa. You are just getting used to it throughout the process until you can say that it’s getting fun, easier, and hard to forget once you have the taste of your hard work,” aniya.

Agad naman akong sumang-ayon sa kanya. Isa rin sa mga rason kung bakit ayaw ko pang magpatali ay dahil gusto kong mas maabot ang rurok ng tagumpay. Hindi pa ako nangangalahati kaya alam ko kung kailan ako dapat mamahinga.

“Pero nakakasama kaya ang magbabad sa trabaho. If you stress yourself, you will get sick. Once you get sick, you will not be able to work. So it’s better if you don't work, then have a free life, and enjoy it every single day,” singit ni Ian na agad nakapagpapikon sa akin.

Halos irapan ko siya kung hindi lang ako pinapanood ni Ace. Tumawa na lamang ako ng hilaw sa sinabi niya at nag-iwas ng tingin.

“Hindi lahat ng tao ay gusto ang sinasabi mo, Ian. Our world is getting advance and everyone is capable of changing their minds,” ani Ace.

“True. Iba-iba rin mag-isip ang mga tao. Hindi porket parang kilala mo na ang lahat ng mga babae sa buong asya ay iisipin mong pare-pareho kami kung mag-isip,” nakangiti kong sambit pero naiinis talaga ako.

Ian just flashed his most annoying grin. I rolled my eyes and looked away again. Nakahinga ako nang maluwag nang makitang papalapit ang isa sa mga staff habang dala-dala ang tray ng pagkaing in-order ni Ian. Good thing it’s already here. Makakakain na kami at matatahimik na siya. Or that was what I was expecting to happen. Pero iba ang kinalabasan lalo na nang nagbibigay ng komento ang mokong na ‘yun sa bawat pagkaing tinitikman niya. Nagdagdag kasi kami ng bagong dishes sa menu. Halos isigaw ko sa pagmumukha niya na magsulat siya ng review para naman maaddress namin ang concerns niya. Baka nakakalimutan niya na owner ako.

“Ian, wala tayo sa five star restaurant para ikumpara mo ang lasa nitong pagkain sa mga natikman mo. Mahiya ka nga,” mariing bulong ni Ace sa kanya pero rinig ko naman.

Walang filter ang bunganga ng lalaking iyan. Sasabihin niya kung ano ang nasa isip niya. Sa ganyang paraan niya siguro nakukuha ang mga babaeng dinidate niya. Mariin kong nginuya ang pagkaing isinubo ko at nag-angat ng tingin sa kanilang dalawa.

“Anyway, what kind of activities are we going to do today? Hindi ko kasi alam ang mga gusto mo kaya ikaw na lang ang papipiliin ko,” usap ko kay Ace.

“Let’s do snorkeling or scuba diving first and then fishing! Maaliwalas ang panahon ngayon,” sagot ni Ian kahit hindi naman siya ang kinakausap ko.

Ace nodded his head to agree with his cousin. “That would be great. Ayos na sa akin ang kahit ano. I will still enjoy any activity.”

“Okay…” Nagpatuloy ako sa pagkain.

We were silent the whole time we were eating our breakfast. Pagkatapos naman ay dumiretso kami sa labas para masimulan na ang gusto nilang gawin. I asked Chid to prepare the yacht for us. Sa magandang spot ko sila dinala para naman sulit ang lahat sa kanila. The crystal clear ocean welcomed us as the captain stopped maneuvering the yacht. Pare-pareho na kaming nakasuot ng scuba gear. Pinaalalahanan din kung anong dapat gawin sakaling maubusan ng oxygen ang tank na dala namin. I guess both of them know what to do. Mukhang excited na silang pareho eh.

“This is not my first time but I guess I should tag along with you. You might want to show me the real beauty of this resort,” Ace said while smiling and then he winked at me.

I felt my face flushed a little. Napakurap ako at tumango na lamang sa kanyang sinabi. A smile crept on my lips.

“Don’t go too deep, Ian,” paalala niya sa pinsan niyang mukhang gusto nang tumalon.

“Alam ko. Let’s go! I can’t wait to explore underwater.”

“Are you ready?” tanong ni Chid sa amin.

Pare-pareho kaming tumango. Pagkatapos nang ilang segundo ay nasa ilalim na kami ng tubig. I tried to dive a little farther to lead Ace on the spot where we can see different fish and corals. I am breathing normally to save my gas because I intend to stay a bit longer and dive more later. Nilingon ko si Ace na nakasunod sa akin at itinuro sa kanya ang buong paligid. He gave me a thumbs up to imply that he appreciates the view. Pareho na kaming nag-eenjoy sa aming mga nakikita kaya naman ay hindi namin namalayan na halos nalibot na namin ang buong coral reefs.

Lumipas ang ilang minuto. He is giving me a signal but I could not understand it. Nasa parte kami kung saan makikita ang malalaking isda. They are harmless so I am not afraid. Dito ako lumaki sa Manila at bata pa lamang ako ay mahilig na akong mag dive kaya naman ay alam kong walang mangyayaring masama sa akin. Muli ay binigyan ako ni Ace ng hand signal. Saka ko lang nakuha na gusto niyang maglibot ulit nang mag-isa nang ituro niya ang pinanggalingan namin at ang mas ilalim pa rito. I gave him my approve sign and went to the opposite direction to go to my favorite deep spot. Doon makikita ang maliliit na isda at mas maliwanag talaga dito dahil sa sinag na nanggagaling sa araw mula sa itaas.

“Hello babies,” bati ko sa mga maliliit na isda mula sa aking isipin at sinundan kung saan sila lumalangoy.

I am enjoying this because this spot is so peaceful. The fish went to the largest coral reefs. Kaya doon din ako napadpad. Tinignan ko ang mas ilalim at hindi na iyon abot ng sinag ng araw kaya hindi na ako tumuloy pa. I was about to turn back when someone held my hand and made me face the other side of the coral reefs where a lot more small fish are swimming. They are circling the light that illuminates the whole side of the corals. Pumunta roon ang taong humila sa akin at ginaya ang ginagawa ng mga isda pagkatapos ay sinubukang hawakan ang isa sa mga isda pero umalis silang lahat dahil natakot sila sa ginawa niya.

Sinamaan ko ng tingin ang taong iyon. Saka ko lang nakilala na si Ian pala ang lalaking iyan. Tinalikuran ko siya at lumangoy paitaas para balikan sana si Ace. Ayokong manatili rito at mukhang mauubusan ako ng gas nang wala sa oras. Pero muli niya akong hinigit at itinuro ang isa pang grupo ng mga isda na lumalangoy kasama ang tatlong malalaking isda. Pinanood ko siya tulad ng gusto niyang gawin ko. He tried to swim like them but the fish scattered around because he is creating a large gap between them. Lumakas ang paghinga ko dahil sa inis. Natakot ang maliliit na isda! Ano bang pinaggagawa ng lalaking iyan. Gusto ko siyang batukan ngayon. Iniwan ko siya roon at lumangoy paitaas. Binilisan ko ang paglangoy ko dahil mauubusan na ng gas ang tank ko. Hindi ko na nahintay pa si Ace sa kung saan kami naghiwalay kanina kaya umuna na ako sa pag-ahon. Chid and Wil helped me get up to the yacht.

“Ma’am, parang maaga kayong umahon ngayon? Wala po ba kayong nakitang bago sa paningin niyo?” tanong ni Chid sa akin.

Padabog kong inabot ang tuwalya at pinatuyo ang buhok ko. “Someone tried to ruin my mood. Ang ganda na sana ng lahat pero nagpasikat siya sa mga isda. Akala mo naman pati mga isda ay kaya niyang mapaamo at mapasunod sa kanya. He is not adorable at all,” pikon kong sambit.

Napatingin ako sa sunod na umahon. It was Ian. Ngiting-ngiti siya habang hinuhubad ang suot na scuba gear. Kinuha ang towel na iniabot sa kanya ni Wil at sa akin niya ibinaling ang buong atensyon niya.

“Did you see those beautiful fish?” natutuwa niyang tanong sa akin na para bang nakakatuwa ang gusto niyang ipunto.

“Oh yes, Mr. Tessimond. Pwede ka na tumira sa ilalim ng dagat at mamuhay kasama ang mga isda,” sarkastiko kong sagot sa kanya at tinalikuran siya.

Narinig ko ang malakas niyang halakhak.

“Mainit ang ulo ni ma’am?” narinig kong tanong ni Chid sa kung sino.

“Iniwan kasi siya nung mga isda kaya nagtatampo,” sagot ni Ian na nasundan ng tawa nilang lahat.

Naramdaman ko ang paglapit niya sa akin. Naiinis ko siyang hinarap.

“If you didn’t try to irritate me, I will save more of my gas and I can dive longer than my previous record!” singhal ko sa kanya agad.

Nagulat siya sa pagsigaw ko. Natahimik siya nang ilang segundo.

“I’m sorry…” bigla niyang sambit.

I ignored his apology.

“At hindi ka na sana nagpasikat pa roon. You ruined the peaceful view underwater. Akala mo naman isda kung lumangoy. Shokoy pwede pa!”

Napaawang ang bibig niya. Pero mas lalo akong nainis nang ngumiti lang siya nang malapad at tumawa pa!

“Gwapong shokoy dapat, Miss.” He then winked at me.

“Mangarap ka!”

He chuckled again and I know that he is doing that on purpose to irritate me even more! How unbelievable!