“ในบ้านกินข้าวกันอิ่มแล้วหรือ” มะเฟืองถามทันที
“ครับ แม่กำลังเก็บ”
“แล้วเห็นพี่โป้งไหม”
“อ๋อ... เห็นครับ เดินขึ้นไปบนห้องแล้ว”
มะเฟืองมองไปที่บนตึก พี่โป้งคงไปหาผู้หญิงที่ชื่อมายคนนั้น คนที่คุณป้าหาให้
“พี่เฟือง น้ำตาลจะหกแล้ว” บันเทิงร้องดัง รีบแตะมือของเธอ
หญิงสาวรีบหันกลับมาดูถุงน้ำตาลในมือ
“มะให้บันเทิงทำดีกว่า จะเอากี่ขีด” เสียงเด็กชายเจื้อยแจ้ว ช่วยเธอทำงานตามที่บอกอย่างขะมักเขม้น ซึ่งมันก็ไม่ได้ยากอะไรและก็สนุกด้วย
“เอาน้ำตาลลงไป ใส่เกลือแกงเม็ดใหญ่ลงไป เขารีเควสมาว่าเผ็ด ๆ ใช่ไหม” เด็กชายพูดเหมือนที่มะเฟืองบอก เธอพยักหน้า
เสียงรถของพี่โป้งแล่นออกไปจากบ้าน เธอมองไปยังเสียงนั้น แต่ก็มองไม่เห็น อะไร ตอนนี้หญิงสาวเจ็บจนจุกไปหมดเลย น้ำตาพานจะไหล
“ฮัดชิ้ว....” เสียงบันเทิงจาม ตอนที่ตักพริกป่นลงไปในกะละมัง เขาเงยหน้าขึ้นมาเห็นพี่มะเฟืองน้ำตาไหล
“ขอโทษครับ ปลิวเข้าตาพี่ด้วยใ
