Secret Obsession With My Dad

Chapter 4 jealousy

WHEN he came down from the second floor, he saw Nathalie slumped on the floor while her mother dragged her hair.

"Napakalandi mo talagang babae ka, hindi ka na nahiya!" sigaw ng ina ni Nathalie.

BLAZE'S P.O.V

"Sam!! What's happening?!" agad agad akong tumakbo papunta sa gawi ni Nathalie at pilit na inaawat si Samantha.

Tinulungan ko siyang makatayo, at ginawang pandepensa ang katawan ko sa mga kamay ni Sam "Ayos ka lang ba?" I asked her, but she couldn't look directly at me.

Napatingin ako kay Vanessa na may tanong sa mukha. But she just shrugged her shoulders.

"Malandi ang babaeng yan!" Sam exclaimed. I looked at her then my attention turned back again to Nathalie. Ito ang unang beses na makita ko magalit si Samantha. Ito pa lamang ang pangalawang araw ko sa bahay na ito at ito na agad ng nasaksihan ko... Kahapon ko pa napapansin ang pagiging marahas ni Samantha sa sarili niyang anak.

"Walang hiya ka talaga! tina trabaho mo agad ang asawa ko! napakalandi mo!" nanlilisik ang mga mata nito na nakatingin kay Nathalie. Punong puno ng galos at pasa si Nathalie dahil sa pagkakahila sa kanya.

Hindi ko mabatid kung saan nang-gagaling ang akusasyon nito kaya agad akong sumabat "Try to hurt your daughter again! and you will never see me again tomorrow" madiing pagbabanta ko sa kaniya.

"Pinagtanggol mo pa ang malanding 'yan? ipapaalala ko lang sayo na ako ang asawa mo" aniya.

"We're just married on paper, Samantha" marahas kong saad pagkat hindi ko na magawang makapagpigil pa "And your daughter didn't do anything! How could you hurt her?! What kind of mother are you?!" Mapait kong sambit ngunit pilit naman ako inaawat ni Nathalie.

Lalong uminit ang ulo ni Samantha sa narinig niya mula sa akin. "I saw you enter that room together, how can you explain that ?! huh?!."

"M-ommy" mahinang giit ni Nathalie.

Dahan dahan itong lumapit sa kanyang ina upang pakalmahin ito at magpaliwanag "It's not what you think M-om" Nathalie's voice trembled. Sa hindi inaasahan, Samantha slapped her and she was unable to dodge. Napahawak na lang si Nathalie sa labi niyang dumudugo.

"You will still deny it?! I damn saw it with my own eyes so don't try to make me look like a fool!" Samantha held the dress that Nathalie was wearing and almost choked on the tightness of her grip on her dress.

Nagulat ako sa ginawa ni Samantha sa kaniyang anak agad kong hinapit si Nathalie at niyakap siya upang gawing sangga ang katawan ko.

"I no longer wonder why your boyfriend didn't choose you back then because you are a flirtatious person!."

"Sam, Stop it!. I can't believe you could do this!." Malakas kong sambit. Pilit na kumakalas si Nathalie sa bisig ko at nangungusap ang mga mata na bitawan ko siya.

"Mas lalala lang ang galit niya kapag hindi mo ako binitawan." Bulong ni Nathalie. Kaya naman agad ko siyang binitawan at hinarap si Sam.

"It's my fault, Nathalie has nothing to do with it" I said and took a deep breath "Pinapasok ko siya sa kwarto para ipakita ito " inilabas ko ang singsing na ibinigay sa akin ni Mom para ibigay kay Sam "It's also my mother's wedding ring, and I'm asking for her suggestion if you would like this ring" I said but that was just a lie.

"R-eally?" Samantha's posture immediately softened.

I just nodded and then put that ring on Samantha's finger. Masaya niyang pinagmasdan ang singsing, tapos bigla niya akong niyakap.

When our bodies parted, Nathalie just stared at me and there was no emotion in her face. She thanked me with the motion of her mouth, so I just nodded in response.

"M-aiwan ko na ho kayo, pasensya na sa nangyare." Saad ni Nathalie at agad na umakyat papunta sa kanyang silid.

Hindi maalis ang tingin ko kay Nathalie na may mga luha sa mata habang umaakyat sa hagdan. Naawa ako sa kaniya dahil sa pakikitingo ng kaniyang Ina sa kaniya. Hindi ko inaasahan na ganito ang gagawin ni Samantha ng dahil lang sa maliit na bagay.

Naalala ko tuloy ang sarili ko sa kaniya ngunit mas malala naman ang sinapit niya sa kamay ng Ina niya kung ikukumpara sa akin.

THIRD P.O.V

Nathalie went to her bathroom to wash her wounds. She couldn't go to work because of the incident that happened earlier. Puro galos kase ang kanyang binti dahil sa pagkahila sa kanya ng kanyang ina noong nasa hagdan siya kanina. May iilang pasa din siyang natamo at putok ang gilid ng kanyang labi.

She took cotton shorts and thin see-through sleeves in her closet. After she changed her clothes, she lay down on her bed and closed her eyes.

A few minutes later, someone opened the door of her room. She didn't bother to look, assuming that it was Vanessa. Naramdaman niya ang pag-upo nito sa gilid ng kama niya. Nang biglang tumikhim si Blaze upang kunin ang atensyon niya. "ehem."

Nathalie was shocked to see who was in her room. Agad siyang tumayo sa pagkakahiga at agad na tinakpan ng kumot ang katawan niya. "What are you doing here?."

"Relax" He opened the aid kit he bought. "I will just clean your wounds. At isa pa kasalanan ko ito... I didn't know that your mother would treat you like that. I should have been more careful" he said sadly then sighed.

"At kakatayin na niya ako kapag nahuli niya tayong magkasama lalo na at nasa kwarto kita" Iritang saad ng dalaga.

"Don't worry, kakaalis lang ng mama mo may emergency meeting daw."

Nathalie sighed in relief "Ako na ang maglilinis sa sugat ko, pwede ka na lumabas"

Agad niyang inagaw ang kit na hawak ng kaniyang ama-amahan ngunit binawi iyon agad ni Blaze "Akin na, ako na ang gagawa, just at least I can make up for the mistake I made."

Dahan dahan nitong dinampi ng malinis na bulak ang sugat ng dalaga.

"Ahh" mahinang daing nito.

"Sorry" paghingi nito ng tawad ni Blaze at mas lalo pang naging maingat sa pagdampi ng bulak sa sugat ni Nathalie "I'll be more careful."

He was doubly careful with each touch and after he cleaned her wounds, he put on a band-aid. Afterward, he put ice on a cloth to dab on Nathalie's cracked lips.

"I'm really— really sorry", his face was full of guilt.

"It's okay" she sighed "The truth is it's not your fault. My mother has always treated me that way. In fact, what she did before was just mild, kumpara sa ginawa niyang pananakit sa akin noon." She sadly uttered, a speck of tears fell from her eye so she immediately wiped it away "Hindi lang iyon ang kaya niyang gawin, kaya masanay ka na sa makikita mo araw araw. Maiinit na ang dugo sa akin ni Mom noon pa man kaya huwag mong sisihin ang sarili mo" a poor response from Nathalie.

"I won't let her hurt you like that, I am the husband of your mother. And yes, we are just married on paper, but I must protect you— Kayo ni Vanessa. You've been my daughter since Samantha and I married. Kaya simula ngayon kasangga mo na ako" pangako ni Blaze sa anak-anakan.

Nathalie just nodded in response "T-thank you." This was the first time that someone else had cared about how she felt— other than her grandfather.

Napangiti si Nathalie dahil sa kabaitan sa kaniya ng asawa ng kaniyang Ina. "What should I call you? Mommy doesn't want me to call you by your name" ani Nathalie.

"It's up to you, whatever you want to call me, it is fine with me" ani Blaze at gumanti ng ngiti sa matamis na ngiti ni Nathalie.

"What about, Daddy?...Dad?...DaDa?...BaBa? Papa? ano gusto mo?" Sambit ni Nathalie but Blaze just laughed weakly, he wasn't comfortable being called Daddy, Dad, or anything... Never niyang naimagine na may tatawag sa kaniya na Dad na ganito kaaga. Wala pa kase sa plano niya ang pag-aasawa at pagkakaroon ng anak— napilitan lamang talaga siya.

"Baba?" Why does it seem like when you call me Baba, I feel like I'm your sugar daddy" sambit ni Blaze. Natawa silang dalawa sa naisip.

"Oh, Baba?" panunudyo ng dalaga sa ama-amahan.

"Stop it," he said flatly.

"W-wait, bakit ang pula ng pisngi mo? Are you blushing?" Nathalie laughed out loud and repeatedly teased her father "Ow come on Baba."

"Ewan ko sayo", agad niyang itinapon ang mga ginagamit sa panglinis ng sugat. Halatang umiiwas ito upang hindi makita ang pamumula ng kaniyang pisngi.

"Ang Kj mo— BABA" dagdag pa ni Nathalie upang asarin ang asawa ng kaniyang Ina.

"Don't mess up with me, You won't like it when I get carried away with your taunts" may babala ang boses ni Blaze na ikinatigil ni Nathalie

"Okay fine" she raised her both hands as a sign of defeat.

"But I prefer to call you Dad," she smiled sweetly.

"Better than Baba" sagot ni Blaze pagkatapos ay bahagyang pinisil ang pisngi ng dalaga at ngumiti "Labas na ako, bumaba ka na lang pag kakain na ng tanghalian."

She just smiled in response then nodded "T-thank you, Dad."

"Your welcome sweetie" he said then closed the door but in less than a second Blaze opened it again to say something "Next time, don't wear a thin shirt. I might get tempted by you—"

Nathalie blushed with shame, "Just kidding", Blaze added at last then he closed the door of Nathalie's room.

Hindi napigilan ni Nathalie ang mapangiti, laking pasasalamat niya na nagkasundo sila agad ng kaniyang ama-amahan. Agad siyang nag kumot para itago ang pamumula ng mukha niya.

"Ano ba itong nararamdaman mo, nalilito ako at kinakabahan" she whispered.

Ilang linggo na ang nakalipas simula nang mangyari ang insidente. Umiwas na lamang siya na mahagip ng paningin ng kaniyang Ina upang hindi siya nito pag-initang muli.

Todo ingat na din sila ni Blaze upang hindi sila pag isipan ng masama.

Nasa garahe siya ngayon kakauwi lang galing trabaho. Pagsara niya ng pinto ng sasakyan ay nakita niya si Blaze na nasa likod niya na ikinagulat niya. "Dad?! Bakit pabigla-bigla 'kang sumusulpot, aatakehin ako sa gulat ng dahil sayo."

"Relax, is it bad to greet you?"

"Hindi naman, pero wag ka kasing ng-nagugulat Dad" Nathalie pouts her lip.

Nakarinig sila ng yabag ng paa na paparating. "Hey, Hon, can you take me to the office" anang kanyang Ina na kakapasok lang sa garahe.

"Sure" tipid na tugon ni Blaze, habang nakayuko si Nathalie sa tabi ng sasakyan.

Napansin ng kanyang Ina na naroroon pala siya "Why are you together?" praning na tanong ng kanyang ina.

Blaze answered immediately "May kukunin sana ako sa kotse, saktong dumating naman ang anak natin."

"Natin?" Samantha asked, confused.

"Yeah, natin, Anak ko rin siya, remember? Mag asawa na tayo?" ani Blaze.

Agad naman lumambot ang ekspresyon ni Sam at humawak sa braso ni Blaze pagkatapos ay may babala na tumingin kay Nathalie. "Let's go, Hon."

Blaze opened the door for his wife. "Thanks" saad ni Sam.

He started the car and left Nathalie alone inside the garage. She sighed of relief as they left. Nagmamadaling pumasok sa mansyon at nagtungo sa kanyang kwarto para magpalit ng damit. Pagkatapos, bumaba siya upang tumulong sa pagluluto ng kanilang hapunan.

"Kumusta ka na Iha? Masakit pa rin ba ang mga sugat mo?" Tanong ni Manang Flor sa kanya na may pag-aalala.

"Opo Manang, Dinalhan ho ako ni Dad ng Aid kit sa kwarto para malinis lagi ang sugat ko" Mabilis na sagot ng dalaga.

"Dad?" May kuryosidad na tanong mayordama ng mansyon.

"Ahmm asawa ho ni Mommy, ayaw ho kase ni mommy na tawagin ko siya sa pangalan dahil parang kawalang respeto din ho iyon."

"Hindi maganda ang pakiramdam ko sa asawa ng Ina mo, Anak. Mag Ingat ka sa kanya o mas mabuti ay dumistansya ka, at isa pa tingnan mo na lang ang nangyare sa binti at labi mo dahil sa paglapit mo sa kaniya, paano kung maulit yan? Kilala mo naman ang Mommy mo, ikaw na lang ang umiwas" ani Manang Flor.

"Mabait ho si Dad, hindi ho siya isang pahamak sa paningin ko Manang. Sa tingin ko naman ay mapagkakatiwalaan siya" Napabuntong-hininga siya at pumunta sa tabi ni Manang Flor at walang pag-aalinlangang niyakap ito. Tinatrato niya si Manang Flor na parang ina... at naiintindihan niya na kapakanan lang din niya ang iniisip nito "Dad means no harm, Manang Flor. Give him a chance to prove himself."

"Nag-aalala lang ako sayo anak, kita mo naman ang nangyari sa iyo sa paglapit mo sa kaniya. Alam mo naman na mainit ang dugo sa iyo ng Mommy mo diba? Ayaw ko lang na mapahamak ka nanaman" Lumingon ito kay Nathalie at saka hinawakan ang mukha ng dalaga gamit ang malambot nitong palad."Hindi kita pipigilan sa ano man gusto mo ang sa akin lang ay mag ingat ka anak."

She just nodded and hugged Manang Flor again "Thank you, Manang" with her tenderness.

"Sus, Umupo ka na lang diyan at ako na lamang ang magluluto. Alam ko na pagod ka galing trabaho." ani Manang Flor, kaya naman kumuha siya ng plastic na upuan upang umupo at manood kay Manang Flor habang nag-luluto.

"Kumusta naman ang trabaho? Inaapi ka pa din ba ng Savi na iyon?" tanong ni Manang Flor.

"Hindi na ho, Takot lang niya kay Rain." Si Rain ay matalik niyang kaibigan at katrabaho. "Huwag na huwag mong papatulan ang babaeng 'yon, Sira ulo lang ang papatol 'don" ani Manang Flor.

Bahagyang natawa ang dalaga sa itinuran ng Mayordama. "Opo nay, Hindi ho ako pumapatol sa hayop kase hurting animals is an act of crime" pabirong saad ng dalaga.

"Ikaw talagang bata ka, puro ka biro, basta tandaan mo lagi ang bilin ko ha. Umiwas sa lahat ng gulo na maaring makaapekto pa sa inyong mag-ina." seryosong saad nito.

"Opo Manang Flor" aniya.

"Mabuti" naglapag ito sa harapan niya ng pagkain na adobo at bulalo pati na rin kanin "Oh heto mauna ka na kumain. Huwag mo na hintayin ang Mommy mo at alam naman natin na hindi ka papaupuin 'non kasabay nila. Ewan ko ba diyan sa Ina mo hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip."

"Salamat ho." Wala na rin siyang balak na hintayin pa ang kanyang ina dahil na rin sa pagod kaya't mas minabuti na lamang niya magpahinga pagkatapos mag hapunan.

Pagkatapos niyang kumain ay tinulungan niya si Manang Flor na maghugas ng pinggan. Pagkatapos, umakyat siya sa hagdanan papunta sa kanyang kwarto para matulog at magpahinga ng maaga.

Her body was sweating profusely while chasing her breath, pabaling baling ang ulo at nanginginig ang buong katawan. "Wag!!!" she whispered. Binabangungot na naman ang Dalaga.

While Blaze walks down the aisle of the 2nd Floor carrying a glass of water. He heard a loud growl coming from Nathalie's room. Out of curiosity, he Huminto siya sa harap ng kwarto nito, nang hindi ni-lock ang pinto, kaya malaya niyang binuksan ito. Pagkabukas niya ng pinto nakita niya ang dalaga na hirap na hirap sa paghinga at mukhang takot na takot habang natutulog.

Lumapit siya upang gisingin ito "Nathalie?!, wake up!" tinapik tapik niya ng mahina ang pisngi nito upang gisingin ang dalaga.

Nang magkamalay ang dalaga mahigpit itong napayakap sa ama-amahan. "It's okay, I'm here, shhh....You're just having a nightmares" ani Blaze. Inabot niya ang isang basong tubig na inilapag niya sa side table kanina. Tila dinala niya ang tubig na iyon na para talaga sa dalaga.

"Drink this."

Agad naman itong ininom ni Nathalie habang habol-habol pa rin ang hininga.. "T-hank you Dad" she said poorly.

He just nodded and placed the glass on a small table. "Ayos ka na ba?" Tanong niya at puno ng pag-aalala ang boses.

Nathalie just nodded "I-m okay, sorry for bothering you."

"No, I just passed right by when I heard noise from your room. Are you really okay? Do you want me to watch over you until you fall asleep?" Blaze insisted.

Tumanggi naman ang Dalaga sa alok ni Blaze "You also need to rest and sleep, don't worry. I'm fine. You can go to your room, Dad". Nathalie leaned back on her bed. "I'm good now", then she looks at him with a smile.

Blaze just nodded and placed a soft kiss on her cheek which surprised her.

"Good night," Blaze said softly.

Nathalie's eyes widened and her cheeks turned red "G-ood night, D-dad" she stuttered.

She was left stunned inside her room. She didn't want to give meaning to that kiss because it was beyond the line she had made. "W-wala lang yun" pangungimbinsi niya sa kaniyang sarili.