30 นาทีผ่านไป
เวลาผ่านไปก็ยังไร้ซึ่งวี่แววว่าเจ้าของบ้านหลังนี้จะกลับมาไม่มีแม้แต่เสียงตอบรับไม่มีใครเดินก้าวเข้ามาด้านในทำให้อาหารที่จัดเตรียมเอาไว้ถูกจัดการโดยเจ้าของคนที่เตรียมมาเสียเองจนหมดไม่เหลือ แต่โชคยังดีและเป็นความรอบคอบของร่างบางที่เหมือนจะรู้ใจลูกตัวน้อยจึงเตรียมอาหารเอาไว้อีกเผื่อตัวเองจะกินหมดและเป็นไปอย่างที่คิดเธอกินจนไม่เหลือ
“ง้ำๆ เมื่อไรจะมาสักที ง้ำๆ พี่ต้องกินเข้าไปนะผักร่างกายจะได้แข็งแรงไม่แก่เร็วเข้าใจไหมกินเข้าไป!!”
ร่างบางที่พุงยื่นออกมาในปากมีทั้งผักและเนื้อเต็มไปหมดจนพูดไม่รู้เรื่องโดยที่มีคนดูแลเป็นพิเศษคือแลคติสที่คอยเช็ดปากที่มีรอบเปื้อนจากฝีมือของอาหารของนางเองและฝีมือการกินของร่างบางที่เป็นตัวเมียของเขาด้วยเช่นกัน
“แต่มันไม่อร่อยนะ” เคแกนทำหน้าหงอ
“อร่อยจะตายไปดูสิ เจ้าหนูยังชอบเลยใช่ไหมจ๊ะ ใช่ไหมจ๊ะ”
ร่างบางพูดไปก็เกาท้องของตัวเองไปด้วยแม้จะไม่รู้ว่า
