บทที่ 5 ยอมเป็นแฟน
782 Words
บทที่ 5 ยอมเป็นแฟน
เวียนมาบรรจบ อายุครบ ยี่สิบสี่ปีบริบูรณ์ ยิ่งโต ยิ่งโหยหาสิ่งของที่เป็นกิเลส เพื่อนมี เราก็อยากมี ถึงจะทำงานงกๆเดือนหนึ่งจ่ายแทบไม่พอก็เถอะ ทุกเดือนมันมีค่า ค่ารถ ค่าไฟ ค่าจิปาถะ บลาๆ ยังไม่พอค่ากิเลสที่ผุดขึ้นมาเลย
“ แมน แกจะพาฉันไปไหน เราจะไปซื้อหมูสไลด์มาทำหมูกะทะกันนะ ”
“ เออน่า พี่นั่งนิ่งๆสักครู่ อย่าเพิ่งโวยวาย ” แล้วรถมอเตอร์ไซค์ก็เลี้ยวเข้าทางประตูโรงเรียนที่พวกเราเคยเรียนมาตอนประถม
“ ไอ้แมน ”
“ โอ๊ย พี่ๆ อย่าทำผม ผมเจ็บ เดี๋ยวก็ล้มรถหรอก ”
“ แกหลอกฉันมาทำไม ”
“ ก็ไอ้โด่งมัันอยากเจอพี่อะ ”
“ แกก็ทำตามมันเนอะ ”
“ ก็มันจ้างอะ ใครไม่อยากได้เงินบ้าง ”
“ ไอ้ลูกคนรวยนี่นะ มีเงินแล้วใช้ในทางที่ดีไม่ได้เลย เอามาทำอะไรก็ไม่รู้ไร้สาระ ”
“ บ่นอะไรอีกล่ะครับ ” พอรถจอดสนิท โด่งก็เอ่ยทักทันที
“ บ่นนายนั่นแหละ ”
“ เออ บ่นกูด้วย เนี่ยๆตามตัวกูมีแค่แผลแล้ว หยิกอยู่ได้ เจ็บไปหมด ”
“ ก็พวกนายหลอกฉันอะ ”
“ ฮ่าๆ ผมเป็นตัวต้นคิดเองแหละ มาหยิกผมสิ ”
“ แล้วนายมีอะไรอีก ทักมาก็ได้ ไม่เห็นต้องมาเจอ ”
“ ผมทักไปทุกวัน พี่ตอบบ้างไม่ตอบบ้างอะ ”
“ มันน่ารำคาญ ทักอยู่นั้นแหละ ว่างมากหรือไง ”
“ ก็ผมคิดถึงพี่อะ ฮ่าๆ ”
“ แหวะ ” แมนทำเสียงอาเจียน เธอยกมือขึ้นง้าง มันก็เงียบปากทันที
“ สรุปมีไร ถ้าไม่พูดจะไปแล้วนะ ”
“ สุขสันต์วันเกิดครับ ” พูดพร้อมยื่นถุงใบหนึ่งมาตรงหน้า
“ ไม่เอา ”
“ ผมซื้อให้ เป็นของขวัญวันเกิด รับไปเถอะ ”
“ เกรงใจ ”
“ ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ ผมเต็มใจให้ ”
“ รับไปเถอะพี่ มันเสียน้ำใจนะ คนเขาอุตส่าห์ซื้อให้ ”
“ ถ้าไม่รับสิ่งของ งั้นรับรักผมแทนก็ได้ ”
“ เออๆ เอามา ” ฉวยถุงมาจากมือเขาทันที
“ ฮ่าๆ โธ่ๆ กลัวจะรับรักผมเหรอ แหม่ๆ ”
“ มือถือเหรอ? รุ่นใหม่ล่าสุดเลยนี่ ราคาเหยียบหมื่น ว้าววว ”
จะไม่ดีใจได้ไง เฝ้ามองอยู่นานแล้ว แต่ไม่กล้าซื้อ เพราะขี้งก เลยทนใช้ของเก่าไปก่อน ถึงจะตกรุ่นไปแล้วก็เถอะ
“ ชอบล่ะสิ ความดีของผมนะพี่ ผมบอกไอ้โด่งว่าพี่ชอบรุ่นนี้ ”
“ แต่มันแพงมาก นายเอาเงินจากไหนมาซื้อ ”
“ ผมหามาด้วยน้ำพักน้ำแรงผมเองครับ ”
“ แต่ราคามันมากเกินไป ฉันรับไม่ไหวหรอก ”
“ ผมไม่รับคืน ให้แล้วคือให้เลย ”
“ แต่นายดูสิ มันแพงมากเลยนะ มันคุ้มเหรอที่ซื้อมาให้ฉันอะ ทั้งที่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันเลย ”
“ ก็เป็นเสียสิ ผมลงทุนลงแรงซื้อมาเพื่อจีบสาวเลยนะครับ ”
“ ไม่เอา ”
“ นะครับพี่ ผมก็ตื้อมานานแล้วนะ ตอนนี้ผมเรียนปีหนึ่งแล้ว อายุ19 ปีบริบูรณ์แล้วด้วยนะ ”
“ คบกับมันเถอะพี่ สงสารมันบ้าง ตื้อมาตั้งนานแล้ว อีกอย่างของขวัญทุกปีที่พี่ได้จากผม ไอ้โด่งเป็นคนให้ทั้งหมดเลยนะ เป็นของที่พี่ชอบทั้งนั้นอะ ” อ้าว ไอ้เราก็คิดว่าน้องชายรู้ใจเสียอีก
“ นะครับ คบกันไปก่อน ไม่เปิดเผยก็ได้ ผมโอเค นะพี่นะ ”
“ แต่ฉันแก่แล้วนะ ”
“ ผมชอบคนแก่ครับ ”
“ อายุเราห่างกันเยอะเลยนะ ”
“ ไม่เห็นจะเยอะเลยแค่ห้าปีเอง ”
“ แต่ฉันกลัว ถ้าคนอื่นรู้ คงคิดว่าฉันหลอกเด็ก ”
“ เดี๋ยวผมจะบอกคนอื่นว่าผมหลอกผู้ใหญ่ก็ได้ ”
“ ไอ้โด่ง ไอ้เด็กนี่ ” เธอวิ่งไล่เขา หวังจะตีปาก ไอ้เด็กนั้นก็วิ่งเร็วจนคนแก่แบบเราหอบเลยทีเดียว
“ หยุดนะ ฉันเหนื่อยจะวิ่งตามนายแล้ว โด่ง หยุด ถ้านายไม่หยุดให้ฉันตี ฉันไม่เป็นแฟนนายหรอกนะ ”
“ จริงนะ ” กลายเป็นว่าเขาหยุดวิ่งไปหน้า แต่กลับวิ่งมาหาเธอแทนด้วยใบหน้าที่แสดงออกว่าดีใจสุดๆ
“ อืม แต่นายต้องให้ฉันตีปากก่อน ”
“ ตีกับมือมันคงเจ็บ ตีปากต่อปากก็ได้ครับ ”
“ ยี้ ไอ้เด็กบ้า แก่แดด ”
' เพี๊ยะ '
“ โอ๊ยย แรงไปนะพี่ ”
“ ชิ สมน้ำหน้า ”
“ รอเลย เดี๋ยวผมเอาคืน คอยดู ” เธอแบะปากใส่เขาแล้วลอยหน้าลอยตา
🌲________🌲
นามปากกาผกายมาส
- Writer
