When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
สายสนทนา [ฟลาน ฉันเห็นงานของโจ๊กเกอร์แล้วนะ เปิดประเด็นไปแบบนั้นจะดีเหรอ มันจะอันตรายรึเปล่า] น้ำเสียเป็นห่วงของปลายสายทำให้สเตฟานยิ้มออกมา แต่คนที่เธอพูดถึงดันไม่ใช่เขา เขาเองก็มองข้อมูลที่โชว์หราอยู่ในอินเทอร์เน็ตไม่ต่างกัน ข้อมูลเล็กน้อยที่เปิดเผยออกแต่มันก็มากพอที่จะทำให้เดโกรควันออกหู "งั้นเหรอ ห่วงขนาดนี้ ออกมาเจอกันหน่อยไหม คิดถึงจังเลย" [ที่ไหนดี] "กาสิโนเราไหม กินข้าวเสร็จแล้วเราไปเดินเตร็ดเตร่กัน" สเตฟานพยายามจะทำให้วันเวลาที่แสนจะห่างเหินได้เหมือนเดิม ทำไมเขาจะไม่รู้ว่านรินทร์ไม่ชอบเที่ยว แต่ยังชวนมาเพราะเขาอยากจะมีเวลาส่วนตัว ที่จะอยู่กับเธอบ้าง [เดี๋ยวลองขอก่อนนะ] "ขอ??? ขอพี่ชายงั้นเหรอ พี่ชายอาร์ดูใจดีออก ไปได้อยู่แล้ว อายุ 21 แล้วนะ ยังต้องขอเป็นเด็กรึไง" [ฟลานไม่เข้าใจหรอก เมื่อวานแค่พูดถึงฟลาน ก็ยาวเลย คนอะไรขี้หวงชะมัด] "น้องสาวน่ารักขนาดนี้ ไม่หวงได้เหรอ ไปขอเลย