When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
. นรินทร์ Say :: ฉันไม่เคยเขาทำงานจริงจังแบบนี้เลย ตัวปล่อยสัญญาณหน้าตาเป็นยังไงก็ไม่รู้ มันมีตั้งแต่เล็กเท่าแฟลชไดรฟจนใหญ่เท่าจานดาวเทียม แต่ถ้าจะหาไม่เจอต้องเล็กจนรอดพ้นสายตาสินะ ฉันเดินตามหาตัวส่งสัญญาณ จนไปเจอนานะที่เดินเข้ามาหาคุณโทร่าที่กำลังช่วยคนอื่นหาตัวส่งสัญญาณ "ท่านโทร่า ตรงนี้ให้พวกเราทำเองก็ได้นะคะ" แววตาของเธอเหมือนคนที่กำลังมองเขาอย่างชื่นชม ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเลยหลบให้ไกลจากตรงนั้นเพื่อแอบฟังพวกเขาคุขยกัน "ไม่อะ มันเป็นแบบนี้ ฉันส่งอูริเข้ามาทำงานไม่ได้ มันทำให้ที่นี่ไม่ปลอดภัยสำหรับฉัน" คุณโทร่ายังคงก้ม ๆ เงย ๆ หาตัวส่งสัญญาณอย่างหัวเสีย "เพราะเรื่องนั้นเหรอคะ พวกเราที่เก็บความลับอยู่แล้ว" "ฉันห่วงเรื่องคนนอกมากกว่า รีบหาให้เจอ....." แต่ไม่ทันที่คุณโทร่าจะพูดจบ อ้อมกอดจากนานะก็รวบเข้าเอว แน่นอนไม่ใช่แค่ฉันตกใจแต่คนที่โดนกอดเองก็ตกใจ แต่เดี๋ยว ๆๆ เจ้านายลูกน้องเข