เกมรัก ลิขิตสวาท EP.15
1338 Words
ทั้งสองเปิดประตูเดินตรงไปยังมุมที่เจ้านายหนุ่มยืนอยู่ ร่างสูงใหญ่กำลังยืนหันหลังให้กับพวกเขา เลยจับความรู้สึกไม่ได้ว่าตอนนี้ชายหนุ่มกำลังคิดอะไรอยู่
“เจ้านายมีอะไรหรือครับ” นาราเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเจ้านายหนุ่มยังเงียบ
พิชิตพงศ์หันมามองลูกน้องหนุ่ม สายตาคมสีนิลสบตาลูกน้องหนุ่มอย่างไม่พอใจ เขาหรือจะมีปัญหาอะไร มีสิมีมากด้วย หากไม่เป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นเขาก็คงไม่ต้องมานั่งกลัดกลุ้มเป็นห่วงน้องชายแบบนี้หรอก
“นายสองคนไปสืบมาว่าตอนนี้พณิตพิชาอยู่ไหน”
“ครับนาย”
กรรชัยได้แต่สงสัยในพฤติกรรมของเจ้านายหนุ่มอยู่ไม่น้อย นับวันอาการแปลกประหลาดในตัวนายหนุ่มก็เริ่มที่จะรุนแรงขึ้น เขาได้แต่สงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น หลายปีที่ผ่านมาเจ้านายหนุ่มก็เอ็นดูแฟนสาวของน้องชายไม่น้อย ผ่านมาเพียงไม่กี่ปีทำไมถึงได้เปลี่ยนแปลงไปมากขนาดนี้
///////////
พชรพงศ์งัวเงียตื่นขึ้นมาเกือบเที่ยงของอีกวัน สายตาปรับให้ชินกับสภาพแสงแดดยามเที่ยง ก่อนที่มือหนาเลื่อนไปชนกับร่างนุ่มนิ่มที่นอนหลับใหลอยู่ข้างๆ สายตาคมเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นใบหน้าของหญิงสาว ยกมือขึ้นมากุมขมับด้วยความเจ็บปวด เขาทำอะไรลงไป พชรพงศ์ได้แต่ถามตัวเองด้วยความเสียใจ ผู้หญิงที่นอนข้างๆ เขาคือน้องสาวของคนที่เขารัก
“พิมพ์นารา”
เสียงเข้มพึมพำอย่างเหนื่อยล้า นึกโทษตัวเองที่ดื่มเหล้าจนไม่ได้สติไปแบบนั้น สายตาเข้มหันมามองร่างบางที่นอนหลับอย่างสบายด้วยความกลัดกลุ้ม ถ้าพณิตพิชารู้เรื่องนี้หญิงสาวจะเป็นอย่างไร ถึงแม้เขาจะเสียใจในสิ่งที่หญิงสาวทำก็เถอะ แต่สิ่งที่เขาทำกลับเลวร้ายกว่าเป็นหลายเท่า
การที่พณิตพิชาเดินเข้าโรงแรมกับผู้ชายก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะเข้าไปทำอะไรเสียหายในโรงแรมนี่นา แต่เขาสิกลับทำมันเอง เขาดันหิ้วน้องสาวของเธอมานอน คิดได้แค่นี้หัวใจก็เจ็บปวดอย่างรุนแรง หากเขาตัดสินใจไปหาแล้วถามให้รู้เรื่องก็คงจะดีกว่านี้ ไม่ใช่ทำให้เรื่องมันบานปลายจนไม่มีทางแก้
“ตื่นแล้วหรือคะ” น้ำเสียงหวานออดอ้อนเอ่ยถาม ขณะขยับตัวเข้ามาซบอกกว้าง
พชรพงศ์ถึงกับพูดไม่ออก ชายหนุ่มได้ทำผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตเลยทีเดียว การเลิกกับพณิตพิชายังไม่เจ็บเท่ากับที่เขามามีความสัมพันธ์กับพิมพ์นารา ผู้หญิงที่ทำร้ายแฟนสาวเขามาตลอด
“ผมว่าคุณลุกขึ้นไปอาบน้ำดีกว่า เราจะได้กลับบ้านกันเสียที”
“อย่ามาทำเสียงแบบนี้ใส่น้ำนะคุณเล็ก ก็ไหนคุณเล็กบอกว่าเราสองคนจะคบกันไง แล้วน้ำก็ตัดสินใจแล้วด้วย น้ำจะไม่ยอมเสียคุณเล็กไปให้ใคร หรือแม้แต่ลูกแก้ว”
พชรพงศ์จ้องมองพิมพ์นาราด้วยความตกใจ น้ำเสียงและท่าทางของหญิงสาวยิ่งทำให้เขารู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกกังวลไม่น้อยกับน้ำเสียงและท่าทางที่เอาเรื่องนี้
“อย่าคิดที่จะหนีน้ำเด็ดขาด” หญิงสาวย้ำอีกครั้งก่อนจะลุกขึ้นเดินตรงไปยังห้องน้ำในสภาพที่เปล่าเปลือย
พชรพงศ์ได้แต่กังวลเครียดไปสารพัด นึกสาปแช่งตัวเองที่ทำอะไรไม่รู้จักคิดให้รอบคอบ ทั้งที่รู้ว่าพิมพ์นาราเป็นน้องสาวของพณิตพิชาแต่เขาก็ยังทำเรื่องโง่ๆ ทุกอย่างจะโทษใครได้ หากเขาเชื่อมั่นในตัวแฟนสาวทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้
นับจากนี้ชีวิตเขาคงวุ่นวายไม่น้อยทีเดียว การมีความสัมพันธ์กับพิมพ์นาราคือการทำผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตเลยทีเดียว
///////////
ห่างออกไปจากคอนโดไม่ถึงห้าสิบเมตร รถเบนซ์สีดำจอดนิ่ง สายตาคมกำลังนั่งมองพณิตพิชาเดินลงมาจากคอนโดด้วยความแปลกใจ และสงสัยหนักขึ้นไปอีกเมื่อหญิงสาวแบกเป้ใบเล็กพร้อมกับเดินออกมาขึ้นรถเบนซ์สีขาวหน้าคอนโด ส่วนคนขับก็คือผู้ชายที่พวกเขาเจอเมื่อวานที่หน้าโรงแรม
“นายว่าคุณลูกแก้วจะไปไหน”
“ฉันจะไปรู้เหรอ”
กรรชัยตอบขณะจ้องมองร่างบางอย่างสงสัย เขาไม่เชื่อเลยว่าผู้หญิงหน้าตาน่ารัก เรียบร้อย สุภาพอย่างพณิตพิชาจะทำตัวเหลวไหลอย่างที่เจ้านายหนุ่มกล่าวหา นับตั้งแต่เขาได้เจอสาวน้อยผู้นี้ ก็ไม่เห็นมีนิสัยแย่ๆ เหลวแหลกอย่างที่เจ้านายบอก ท่าทางสุภาพ อ่อนโยน แถมยังสวยอีกต่างหาก
ในใจได้แต่ภาวนาให้สิ่งที่เจ้านายกระทำอยู่คือความถูกต้อง หากทุกอย่างที่พวกเขาทำไปมันไม่ใช่อย่างที่เจ้านายหนุ่มเข้าใจ มีหวังงานนี้คนที่น่าจะเจ็บปวดและเสียใจมากที่สุดก็คงไม่พ้นนายพวกเขาอย่างแน่นอน
“ฉันสงสัยว่ะกรรชัย ท่าทางเรียบร้อย สุภาพ อย่างคุณลูกแก้วเนี่ยนะ...จะทำตัวเหลวแหลก มั่วผู้ชาย เมื่อวานก็เหมือนกัน พวกเราทำถูกหรือเปล่าที่พาคุณเล็กไปโรงแรมนั่น แถมผู้ชายที่เดินเข้าโรงแรมกับคุณลูกแก้วก็ดูไม่แมนเอาเสียเลย ถึงจะดูหล่อก็เถอะ” นาวาได้แต่กังวลกับสิ่งที่พวกเขาทำลงไป
“แกจะมาพูดอะไรตอนนี้วะนารา ทุกอย่างมันเป็นความต้องการของเจ้านาย ไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไรคุณเล็กกับคุณลูกแก้วก็ต้องเลิกกัน เพราะนี่คือคำสั่งเด็ดขาด”
“แกว่าเจ้านายแอบรักคุณลูกแก้วหรือเปล่าวะ”
“ไอ้บ้า...แกเอาสมองส่วนไหนคิดวะ”
“ฉันแค่สงสัย แล้วทำไมแกต้องทำท่าตกใจขนาดนั้นวะนารา” กรรชัยบ่นใส่เพื่อนอย่างไม่พอใจ “ฉันว่าแกโทรศัพท์ไปบอกเจ้านายดีกว่า” นาราหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดหาเจ้านายหนุ่มทันทีเหมือนกัน อดคิดไม่ได้ว่าหากสิ่งที่เขาคิดเป็นจริง งานนี้คงเกิดปัญหาใหญ่อย่างแน่นอน เพราะเท่าที่เขาสัมผัสได้พชรพงศ์นั่นรักพณิตพิชามาก และดูเหมือนหญิงสาวก็รักพชรพงศ์เช่นกัน ถ้าเกิดนายเขาเข้ามาร่วมลงสนามรักครั้งนี้ปัญหาคงไม่จบลงง่ายๆ อย่างแน่นอน
“เจ้านายครับ”
“ว่าไง...รู้หรือยังว่าพิชาอยู่ที่ไหน”
พิชิตพงศ์ถามลูกน้องด้วยน้ำเสียงเรียบ ใช่ว่าเขาอยากจะเจอพณิตพิชา เพียงแต่อยากจะจัดการเคลียร์ปัญหาทุกอย่างให้มันจบๆ ไปเสียที สถานการณ์ตอนนี้มันดูแย่ลงอย่างเห็นได้ชัด น้องชายที่เขารักเปลี่ยนไป ป่านนี้ยังไม่ยอมกลับบ้านเลย หากไม่เพราะเรื่องเมื่อวาน พชรพงศ์ก็คงจะไม่เป็นแบบนี้
“คุณลูกแก้วขึ้นรถของผู้ชายคนเมื่อวานไปนะครับ เห็นคุณลูกแก้วพูดกับ รปภ. ว่ากำลังจะไปเกาะสมุยครับ”
“เกาะสมุย”
พิชิตพงศ์ได้แต่แปลกใจกับคำตอบที่เขาได้รับ พณิตพิชากำลังจะไปเที่ยวเกาะสมุยอย่างนั้นเหรอ เมื่อวานเขายังเจอเธอที่หน้าโรงแรมอยู่เลย ‘ฮึ! ผู้หญิงเหลวแหลก เธอมันน่ารังเกียจพิชา น้องชายฉันไปหลงรักผู้หญิงหยั่งเธอได้ยังไง’
“ครับ!”
“งั้นพวกนายกลับไปบ้านให้วรรณจัดเสื้อผ้าให้ฉันซักสี่ชุด และเตรียมจองตั๋วเครื่องบินให้ฉันด้วย”
“เจ้านายจะไปไหนหรือครับ”
“ฉันจะไปเกาะสมุย อีกสองชั่วโมงพวกนายมารับฉันที่บริษัทด้วย”
พิชิตพงศ์สั่งลูกน้องหนุ่มก่อนจะตัดสายจากลูกน้องหนุ่มทันที สายตาสีนิลจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างห้องทำงานด้วยความครุ่นคิด เขาจะทำอย่างไรให้พณิตพิชาเลิกวุ่นวายกับน้องชายเขาอย่างถาวร หากหญิงสาวยังดื้อดึงเขาคงใช้มาตรการขั้นเด็ดขาดเสียที ให้รู้ไปสิว่าเขาจะจัดการเรื่องเล็กๆ แค่นี้ไม่ได้
///////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- Writer
