ตอนที่ 3

1138 Words

ตอนแรกผมตั้งใจจะโทรหาไอ้อาร์ต แล้วบอกมันว่าตอนนี้ผมมารออยู่ที่บ้าน แต่คิดอีกที... ก็เลือกที่จะไม่บอกดีกว่า รอให้มันกลับมาเจอผมด้วยตัวเอง... ผมอยากเห็นสีหน้าตกใจของมัน ผมเอาเสื้อผ้าออกมาจากกระเป๋า แขวนเสื้อกับกางเกงสองสามตัวเอาไว้ในตู้เสื้อผ้า รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าจากเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวกับกางเกงยีนส์มาอยู่ในชุดเสื้อกล้ามกับกางเกงกีฬาขาสั้นสบายๆ แล้วเวลาที่ผมรอคอยก็มาถึง เมื่อเสียงตะโกนเรียกของลุงเสือดังขึ้นมาถึงห้องนอน “ไอ้นนท์โว้ย... ถ้าจะไปเล่นน้ำก็ลงมา... ลุงรออยู่ข้างล่างนะโว้ย” เสียงดังฟังชัดของลุงเสือดังก้องขึ้นมาจากข้างล่าง “ครับๆ คุณลุง... ลงไปเดี๋ยวนี้ละครับ” ผมมรีบตอบ รู้สึกตื่นเต้น กระตือรือร้นจนออกนอกหน้า จากนั้นก็ก้าวลงบันไดเดินตามลุงเสือมาจนถึงลำธารน้ำใสที่ทอดผ่านหลังบ้าน “ว้าว... น้ำใสมากครับลุงเสือ” ผมทอดสายตามองลำธารกว้าง มีกิ่งไม้ยื่นออกมาจากสองฟากฝั่ง แลเห็นแพผักบุ้งทอดยาวอยู่ริมตลิ่ง ขนาบไปด้วยป่าโสนออกดอกสีเหลืองสะพรั่งตระการตา ขณะที่ผมกำลังเพลิดเพลินชมบรรยากาศของฝั่งคลองตอนใกล้ค่ำ จู่ๆ หัวใจของผมก็มีอันต้องกระตุกวูบ เมื่อเหลือบมาทางลุงเสือที่ยืนห่างออกมาเพียงไม่กี่ช่วงแขน แล้วพบว่าแกกำลังแก้ผ้า ‘อ่ะจ๊ากกก... ’ ผมอุทานลั่นอยู่ในใจ เห็นแกค่อยๆ ถอดกางเกงขาก๊วย ทว่าแกหันหลังให้ ผมจึงเห็นแค่ก้นสอบสวยหนั่นแน่นเต็มตึงจนเห็นริ้วกล้าม แกพาดกางเกงเอาไว้กับขอนไม้แล้วกระโจนโครมลงน้ำ ทำเอาผมใจเต้นระทึกเหมือนรัวกลอง “แก้ผ้าแล้วโดดมาเลย... ไอ้หนุ่ม” ลุงเสือตะโกนบอก ผมใจสั่น บอกตรงๆ ว่าตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยแก้ผ้าต่อหน้าใคร นี่จะเป็นครั้งแรก “ผม... เอ่อ... ผมลงเล่นทั้งกางเกงดีกว่าครับ” ผมรู้สึกเขินจึงเปลี่ยนใจไม่ยอมแก้ผ้า รีบถอดเสื้อกล้ามพาดเอาไว้ใกล้กับกางเกงของลุงเสือ จากนั้นก็เดินลงน้ำ “เฮ้ย... ผู้ชายด้วยกัน... แก้ผ้าอาบน้ำเป็นเรื่องธรรมดา... เอ็งอายอะไรวะไอ้หนุ่ม” ลุงเสือว่าขณะกำลังแหวกว่ายอยู่ท่ามกลางสายน้ำ แกดูแข็งแรงและคล่องแคล่วมาก ต่างจากผมที่ทำได้แค่ลอยคออยู่ใกล้ตลิ่ง ครั้นจะว่ายออกไปกลางเวิ้งน้ำก็กลัวกระแสน้ำเชี่ยวจะพัดพาออกไปจมหาย “มาสิวะ... ” ลุงเสือร้องเรียก “ไม่ดีกว่า... ผม... เอ่อ ผมว่ายน้ำไม่เป็นครับ” ผมบอกความจริงไปในที่สุด ลุงเสือทำหน้าฉงน แกรีบว่ายน้ำตรงมาหาผม คงคิดว่าผมโกหก เพราะตอนแรกผมบอกว่าว่ายน้ำไม่คล่อง ทั้งที่จริงแล้วว่ายไม่เป็น “โอ้ย... ลุง... มะ... ไม่” ผมไม่ทันได้ร้องห้าม ร่างก็ถูกมือใหญ่ของลุงเสือกระชากออกมาจากตลิ่ง “ลุง... โอ้ย... ” ผมตกใจ ท่าวายตะเกียกตะกายเหมือนลูกหมาตกน้ำ ก่อนจะจมลงแล้วตะเกียกตะกายศีรษะพ้นน้ำขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับอาการสำลักน้ำค่อกแค่ก “เฮ้ย... ไอ้นนท์” ลุงเสือตกใจ แกรีบพุ่งเข้ามาคว้าเอวผมเอาไว้ ได้โอกาสผมทั้งเกาะทั้งกอดเอวของสุงเสือเอาไว้แน่น กระทั่งเขาพาผมเข้ามาถึงฝั่งอย่างปลอดภัย ผมนั่งไอค่อกแค่ก รู้สึกแสบโพรงจมูกเพราะอาการสำลักน้ำ “ลุงคิดว่าเอ็งพูดเล่น... ไม่คิดว่าจะว่ายน้ำไม่เป็น” ลุงเสือพาผมมาที่โขดหินริมฝั่ง ตอนนั้นสองมือของผมยังกอดแกแน่น ก่อนที่ความปรารถนามืดดำในใจจะบันดาลให้มือข้างหนึ่งของผมลูบไล้ต้นขากำยำ... ล้วงขึ้นมาสัมผัสแก่นกายใหญ่ยาวที่เหวี่ยงไหวอยู่ใต้น้ำ ผมยอมรับว่ามันเป็นการกระทำที่ใจกล้าบ้าบิ่นมาก และอาจจะทำให้ลุงเสียพะเพิดใส่ไล่กลับหรือทุบผมจมน้ำ... ทว่าเหตุการณ์กลับตรงกันข้าม “ไอ้นนท์... ” ลุงเสือหรี่ตามองผมอย่างครุ่นคิด ดูแกไม่ตกใจเท่าไร “ผม... เอ่อ... ” ผมรีบชักมือออกมา เพราะกลัวลุงเสือจะว่า ทว่าคำถามที่แกเอ่ยออกมา ก็ทำเอาผมตะลึงงัน “เอ็งชอบผู้ชายหรือวะ?” ลุงเสือถามด้วยสุ้มเสียงไม่ตกใจนัก แกยิงคำถามที่สะกิดใจผมเข้าอย่างจัง “ผม... เอ่อ... ” ผมเกิดอาการอึกอัก ยอมรับว่าเคยสงสัยในความต้องการของตัวเองที่ไม่ค่อยมีความรู้สึกกับเพศตรงข้ามเลยสักนิด... แต่กลับมีอารมณ์กับเพศเดียวกัน และการได้เจอลุงเสือ... ได้ใกล้ชิดหนุ่มใหญ่ที่เต็มไปด้วยเสน่ห์อย่างพ่อเพื่อนคนนี้ มันเหมือนเป็นการตอกย้ำจิตใจของผม ว่าแอบนิยมชมชอบไม้ป่าเดียวกันอย่างไม่ต้องสงสัย... ลุงเสือทำผมได้ค้นพบความต้องการของตัวเองในที่สุด “ใช่... ผมชอบผู้ชาย” ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมยอมรับในสิ่งที่ไม่เคยบอกใครมาก่อน ทั้งที่ผ่านๆ มาผมพยายามหลอกตัวเองมาโดยตลอด... แต่สุดท้ายผมก็หนีความต้องการอันแท้จริงของตัวเองไม่พ้น ผมยอมรับว่ารู้สึกโล่งที่ได้พูดออกมา แต่อึดใจสั้นๆ ต่อมา... ก็มีความหนักใจอันใหม่เข้ามาแทนที่ เพราะผมไม่รู้ว่าหลังจากรู้ความจริงแล้วลุงเสือจะรังเกียจ... จะเดินหนีไปหรือไม่ แต่ลุงเสือก็ถามในสิ่งที่ทำให้ผมตะลึงเป็นครั้งที่สอง “แล้วเอ็งเคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อนมั้ย?” ลุงเสือหรี่ตามองผม ซึ่งผมก็สู้สายตา... จ้องมองดวงตาคมดุของแกไม่ลดละ เหมือนกับว่าเราสองคนกำลังท้าทายกันและกันอยู่ในที “ยังไม่เคยครับ... ” ในเมื่อลุงเสือกล้าถามตรงๆ ผมก็กล้าตอบแบบไม่อ้อม ถึงตอนนี้แล้วเป็นไงเป็นกัน “แล้วเอ็งอยากลองมั้ยล่ะ?” ผมตกใจ ทั้งน้ำเสียงและแววตาบอกว่าลุงเสือไม่ได้พูดเล่น “ยะ... อยากครับ” ผมรีบตอบโดยไม่ลังเล ตกใจจนตะกุกตะกัก แทบจำไม่ได้ว่านี่คือเสียงของตัวเอง ลุงเสือกระตุกยิ้ม ขยับเข้ามาใกล้ มือใหญ่ประคองหลังให้ผมเอนลงนอนบนลานหินที่ยื่นออกมาจากริมตลิ่ง ขณะที่ร่างของแกยังยืนอยู่ในน้ำที่สูงเสมอเอว ผมแอบเห็นแก่นกายยาวใหญ่วูบไหวอยู่ภายใต้กระแสน้ำ “ลุง... ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more