ปัง!
ร่างสูงเหวี่ยงณิชาเข้าไปในห้อง จนร่างบางบนรองเท้าส้นสูงเซถลาลงพื้นดังตุบ หญิงสาวกัดปากแน่นพยุงตัวเองขึ้นอย่างเงียบเชียบ เมื่อเขาปิดประตูเสียงดังสนั่น ใบหน้าแดงก่ำประดับด้วยดวงตาสีเดียวกันเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์บิดเบี้ยว ยืนค้ำประตูอยู่พักหนึ่ง
“โลกนี้แม่งระยำกันไปหมดแล้วเหรอ...”
แค่เสียงทุ้มต่ำของเขาก็ทำให้เธอตัวสั่นระริกราวกับเจ้าเข้า ณิชาเพิ่งรู้ตัวในตอนนี้ว่าเธอกลัวเตวิชญ์มาก เมื่อต้องเผชิญหน้าเขาตรง ๆ อีกครั้ง ริมฝีปากแห้งผากเม้มแน่นเข้าหากัน
ตั้งแต่วันนั้นเธอก็ไม่ได้เจอกับเขาสักครั้งเดียว งานทั้งหมดจัดโดยผู้ใหญ่ แม้กระทั่งชุดและทุกอย่างก็ถูกเลือกตามความเหมาะสม
งานแต่งนี้ไม่มีอะไรที่เป็นของเธอแม้กระทั่งจิตวิญญาณ
เตวิชญ์เองก็เช่นเดียวกัน
ความคิดวุ่นวายในหัวเหลือเพียงความระแวง แม้จะแต่งงานแล้วแต่การมีเซ็กซ์กับคนที่ไม่ได้รัก มันยิ่งทำให้หญิงสาวยิ่งกลัวเข้าไปกันใหญ่
ใบหน้ากังวลฉาย
