Kumalma na ang paghinga ni Aevia nang madampian ng basang bimpo ni Manang Juanilya ang kanyang birthmark. Humupa na ang init at hapdi. Kanina ay mahapding-mahapdi iyon na sa palagay niya ay matutuklap ang kanyang balat. Pakiramdam niya ay pinangapusan siya ng hangin. Her veins were straining in pain and she was inconsolable. Salamat na lang at tinulungan siya ng matandang katiwala.
"Kumusta na ang pakiramdam mo, Aevia?"
"Maayos na po, Manang, salamat sa iyo. Hindi na po mahapdi." Bumangon at naupo siya sa gilid ng kama at nagulat pa nang mapadako sa malaking bintanang gawa sa capiz shells ang kanyang mga mata. May barandilya sa labas niyon. Nanunuot ang maputlang liwanag ng takipsilip, sumisilip sa kurbang disenyo ng barandilya. Papadilim na. It was almost night time.
Tumayo ang caretak
