เมื่อฉันกำลังเลือกชุดที่จะสวมใส่ไปเที่ยวอยู่นั้น จู่ๆเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น
กริ๊งงง!!
“ฮัลโหลค่ะคุณพ่อ” เมื่อเห็นชื่อที่หน้าจอฉันก็เกิดรับทันที
“พรุ่งนี้พ่อจะให้สายฟ้าเข้าไปทำงานที่บริษัทนะลูก..พาพี่เขาเข้าไปพร้อมลูกเลยนะ” คุณพ่อเอ่ยขึ้น
“พรุ่งนี้เลยหรอค่ะ” ฉันเอ่ยถามคุณพ่อออกไป
“ใช่..พ่อให้คนจัดโต๊ะเตรียมไว้แล้ว พี่เขาเก่งท่านด้าน Programmer (โปรแกรมเมอร์) จะมาช่วยบริษัทเราได้เยอะเลย พ่อจะให้เขานั่งทำงานที่ห้องลูกนะ เพราะมันจะต้องเป็นความลับในการสืบหาตัวคนร้าย” คุณพ่อเอ่ยขึ้น
“ค่ะคุณพ่อ..พรุ่งนี้ไม่มีประชุม งั้นแป้งขอเข้าไปช่วงสายๆหน่อยนะคะ” ฉันเอ่ยขึ้นเพราะวันนี้มีนัดไปเที่ยว กลัวว่าจะเข้าบริษัทช้าเลยบอกให้ท่านได้รับทราบไว้ก่อน
“ตามใจเลยลูก” คุณพ่อเอ่ยขึ้น เพราะท่านมักจะตามใจฉันเสมอ
“แล้วคุณพ่อบอกพี่สายฟ้าหรือยังค่ะ” ฉันเอ่ยถามคุณพ่ออกไป
“พ่อยังไม่ได้บอก..ลูกบอ
