ดวงตะวันไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปไหนนอกจากบริเวณรอบๆ บ้านเท่านั้น หญิงสาวจึงสบโอกาสนี้ออกมาเดินเล่นที่แปลงดอกดาวเรืองที่เธอเคยปลูกมันเอาไว้ข้างๆ บ้านเพราะเห็นว่ามันเป็นดอกไม้ที่เขาชอบ หญิงสาวแปลกใจไม่น้อยเมื่อพบว่าทุกอย่างยังคงอยู่ดีราวกับว่ามีใครคอยดูแลรดน้ำให้มัน แค่เพียงได้เห็นรอยยิ้มหวานก็เผยขึ้น
“พี่คิม”
เธอเผลอหลุดเรียกอีกคนในชื่อที่คุ้นเคยเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นรถยนต์ของเขาที่กำลังขับตรงเข้ามาใกล้ๆ ทว่าไม่กี่นาทีหลังจากนั้นรอยยิ้มกลับต้องมาจางหายไปเมื่อพบว่าเขาไม่ได้กลับมาคนเดียว ข้างกายเขายังมีผู้หญิงที่เธอเคยเจอที่ห้างสรรพสินค้ามาด้วย
“คุณดวงตะวันนั่นเอง เจอกันอีกแล้วนะคะ” วันวิสาเอ่ยขึ้นเมื่อพบหน้า แม้ภายในใจจะกำลังสงสัยว่าทำไมผู้หญิงที่วาคิมบอกว่าเป็นเพื่อนสนิทถึงได้มาอยู่ที่นี่ มันแปลกตั้งแต่เขาโทรไปชวนให้มาทานข้าวเย็นที่บ้านด้วยกันแล้ว เพราะปกติเขาไม่เคยแม้แต่จะปริปากชวนห
