หงิง หงิง ลูกหมามองหน้าภามก่อนจะร้องหงิงหงิงซุกหน้าหาเจ้าของคนสวย เรนนี่ลูบหัวเจ้าตัวเล็กก่อนจะส่งสายตาดุให้ภาม เขาทำท่าทางราวกับกำลังตามจับคนร้าย ความเป็นมิตรในตัวเขานั้นไม่มีเลย สายตาที่มองพี่อินยิ่งแล้วใหญ่
“โทรไม่รับ”ภามมองหน้าหญิงสาวเป็นเชิงถาม เรนนี่กำลังท้าทายอารมณ์ของเขาอยู่เหรอ
“ปกติไม่รับสายคนไม่รู้จักค่ะ” หญิงสาวเชิดหน้าขึ้นมองคนที่ตามระราน เธอบล็อกเขาหมดแล้วจะโทรมาได้อย่างไร หากโทรมาด้วยเบอร์อื่นเธอก็ไม่มีทางรับอยู่ดี
“ปลดบล็อกก็สิ้นเรื่อง เวลาผัวโทรตามจะได้ไม่งง”
เรื่องแค่นี้ไม่เห็นยากตรงไหน แค่ปลดบล็อกเบอร์ก็จบแล้ว แต่นี่ยังรั้นปิดกั้นทุกช่องทางอยู่ได้
“คุณภามมาธุระแถวนี้เหรอคะ เรนไม่ว่างคุยด้วยหรอกนะ เรนกับพี่อินกำลังเลือกของใช้ให้พิกซี่” เธอเอาลูกหมามาอ้าง ภามดูไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย
“ผมเป็นคนช่วยเรนนี่เลี้ยงเจ้าตัวเล็กครับ” เมื่ออีกฝ่ายไม่แนะนำตัว อินเองก็ไม่ได้
