"Clarisse, ayaw mo pa bang bumangon?" tanong niya sa babaeng hanggang ngayon ay nakayakap pa rin sa kaniya. "Alas-dose na kaya. 'Di mo ba alam na kanina pa ako nagugutom, ha? Bumangon ka na para makakain na tayo." Pinisil-pisil niya ang pisngi nito pero malakas nitong tinapik ang kamay niya.
"Ano ba, Nicholai. Mamaya na, puwede ba? Kasalanan mo 'to dahil pinuyat mo ako kagabi," nakapikit nitong tugon sa kaniya kaya lihim siyang natawa. "Matulog ka pa. 'Yang gutom mo makakalimutan mo 'yan kapag natulog ka ulit," dagdag nito sabay talikod ng higa sa kaniya.
Hinilot kasi nito ang katawan niya. Tatlong oras din yata iyon kaya totoong puyat ito at pagod.
"Bakit ako ang sinisisi mo? Ikaw nga 'tong nagbigay ng motibo sa akin kagabi, eh. Ibinigay ko lang ang gusto mo, 'no."
"Shh…'wag kang main
