“ฝ่าบาท ซินเฟย เป็นสนมของจางหลงฮ่องเต้มาก่อน”
“ข้าหาสนใจไม่ เจ้าจะเป็นของใครมาก่อน ข้าไม่เคยสนใจเพียงแต่มีเจ้าอยู่ข้ามีอะไรด้อยกว่าเขาหรือ แคว้นเหลี่ยงยิ่งใหญ่ ที่สุดในสามแคว้นข้าไม่มีทางปล่อยให้เจ้าต้องขายหน้าผู้อื่นข้าแต่งตั้งเจ้าเป็นฮองเฮาข้างกายข้าผู้เดียว”
“ฝ่าบาทซินเฟยไร้วาสนา”
“เจ้ายังอาวรณ์เขาอยู่ใช่หรือไม่ หากเจ้ารับปากว่าจะอยู่ข้างกายข้า ข้ายินดีถอนทัพกลับแคว้นเหลี่ยงหากเจ้าดื้อดึง ข้าอาจคิดทบทวนเสียใหม่ยกทัพบุกเข้าสู้แคว้นฉิน เข้าตีแคว้นฉินให้ย่อยยับ เพื่อเจ้าจะได้ไตร่ตรองเสียใหม่”ซินเฟยหลับตาลงช้าๆ
“ฝ่าบาทโปรดไตร่ตรอง แล้วสัญญาหมั้นหมายระหว่างเรา ฝ่าบาทลืมเลือนมันไปแล้วหรือ”อิ๋นเซียงโพลงขึ้น จิวซัวถอนหายใจ
“ขื่อจื้อพาอิ่นเซียงไปรอข้า”ขื่อจื้อผายมือเชิญอิ๋นเซียงออกไป อิ๋นเซียงหน้าเง้า
“หากฝ่าบาทยื่นคำขาดเช่นนี้ซินเฟยเห็นทีจะต้องหนีอีกครั้ง ฝ่าบาทไร้เหตุผลเช่นนี้ไม่ต่างจาก
