หนึ่งชั่วโมงหลังจากผมกินช็อกโกแลตก***าไป
อืม...นอกจากอาการอาเจียนไม่หยุดอยู่พักใหญ่ ผมก็ไม่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกตินะครับ เจ้าปีศาจน้อยบอกว่าผมกินช็อกโกแลตก***าไป ก็สมเหตุสมผลนะครับผมว่า ทำไมปรัชญามันฉลาดจัง ฉลาดกว่าผมอีก แค่ดมมือผมมันก็รู้ว่าผมกินช็อกโกแลตก***าไป มันน่าจะไปเรียนหมอเหมือนผม หรือผมควรจะให้มันไปเข้าห้องเรียนเรียนแทนผมดี เมืองไทยจะได้มีหมอเก่ง ๆ เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน
ช็อกโกแลตกัญชา...ช็อกโกแลตกัญชา...ช็อกโกแลตกัญชา...ชื่อเพราะจัง
"ช็อกโกแลตก***า" ผมพูดขึ้นมาอีกครั้ง เออ...ใครว่ากินช็อกโกแลตก***าแล้วจะเมา ผมไม่เห็นเมาเลย
"ผมหายเมาแล้ว" ผมเป็นผู้วิเศษ ขนาดกินไอ้ช็อกโกแลตนั่นไปตั้งเยอะยังไม่เห็นเมาเลย ผมฉีกยิ้มให้ที่รักของผม นายปีศาจ นายสุดหล่อ ตกลงนายจะปล้ำฉันเมื่อไรวะ หรือผมควรจะแก้ผ้ามัน แล้วทำให้มันแข็งก่อน
"ไม่เมาห่าอะไร เมาจนหัวจะทิ่มลงโถส้วมแล้ว" ที่รักผมตะโกนข้างหูผ
