“ตกลงนี่มันเรื่องจริงใช่ไหมเนี่ยว่าพี่ไคโรคือพี่ชายแกจริง ๆ” ฌิรินเอ่ยเสียงกระซิบเหมือนจะกลัวพี่ไคโรที่เดินเข้าห้องไปได้ยิน และเหมือนนางจะยังไม่เชื่อด้วยว่ามันคือเรื่องจริง
“อือ พี่ชายฉันจริง ๆ แกจะดูทะเบียนบ้านฉันไหมล่ะ?” ยัยคาเรนยักไหล่ หลังจากที่โป๊ะแตกนางก็ไม่ดูไม่ซีเรียสอะไรเลย มีแต่พวกเรานี่ละที่ตื่นเต้นกันยังไม่หาย
“เออเนอะ ไคโร คาเรน คล้องซะขนาดนี้ทำไมฉันไม่เอะใจวะเนอะ แต่แหม ปิดซะมิดเลยนะยะ ว่าแต่พี่ชายแกหล่อมากจริงๆ”
“ใช่หล่อมาก มิน่าแกถึงได้ห้วง หวง”
สไมล์กับฌิรินเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย เว้นก็แต่ฉันที่ยังอ๊อง ๆ อยู่ หลงหน้าแตกว่าพี่ไคโรไปตั้งเยอะ มิน่าเขาถึงชอบหัวเราะเยาะใส่ฉันทุกที ตอนที่พูดถึงคาเรน
งื้อ…น่าอายชะมัด
“ก็นี่ไง ฉันถึงไม่อยากความจริงเรื่องพี่ชายของฉันกับบอกพวกแกอะ แต่นี่…พวกแก…”
คาเรนกวักมือพวกเราให้เข้าใกล้ ก่อนจะสุมหัวจนแทบจะชนกัน แล้วเริ่มเล่าให้ฟังประมาณ
