เด็กป๋า -02- ลุงหน้าโหด

1240 Words
@สองปีต่อมา และหลังจากวันนั้นหนูดีก็ใช้ชีวิตอยู่ที่คฤหาสน์ลัวร์ มีแม่บ้านมีคนรับใช้รายรอบอยากได้อะไรอยากไปไหนขอแค่เอ่ยปากบอกเท่านั้น เรียกว่าชีวิตของเธอมันดีขึ้นทันตาจริงๆ แต่ทว่าเธออยากให้พ่ออยู่ที่นี่ด้วยกัน ถึงจะมีชีวิตที่ดีแต่ถ้าขาดผู้เป็นพ่อไปเธอเองก็เศร้าอยู่ไม่น้อย และหลังจากวันนั้นเธอก็ไม่ได้รับการติดต่ออะไรจากพ่ออีกเลยไม่ว่าจะทางไหน เหมือนกับว่าพ่อของเธอหายสาบสูญไป "กินข้าวแล้วเหรอ?" มาเฟียหนุ่มน่าเกรงขามเอ่ยถามขึ้น ขณะที่เด็กสาวกำลังนั่งทำการบ้านของเธออยู่ "คุณลุงยุ่งอะไรด้วยคะ?" เธอมักจะเรียกเขาแบบนั้นมากกว่า หรือไม่ก็เรียกว่าคุณลุงหน้าโหด ทำเอาแม่บ้านและการ์ดตกใจไปตามๆ กัน แต่เธอดูเหมือนจะเป็นข้อยกเว้น ไม่ถูกลงโทษอะไร "ให้เรียกว่ายังไง?" "ป๋าลัวร์" "แล้วทำไมถึงไม่เรียกแบบนั้น" มาเฟียหนุ่มถามเสียงเข้ม "เอ้า ก็หนูไม่ถนัดอ่ะ หน้าของป๋าดูเหมือนลุงมากกว่าแถมยังหน้าโหดอีก ก็เรียกว่าลุงหน้าโหด" "หนูดี" "ขอโทษค่ะป๋าลัวร์ แต่หนูดีไม่ผิด" "...." มาเฟียหนุ่มมองหน้าเด็กสาวแล้วส่ายหัวอย่างเอือมระอา ถามว่าตั้งแต่ที่เข้ามาอยู่ที่นี่เธอก่อความวุ่นวายอะไรไว้บ้างก็เรียกว่านับไม่ถ้วนได้เลย ทำให้แม่บ้านทำให้การ์ดต้องปวดหัวไปตามๆ กันเลยทีเดียวกับความดื้อและซนของเธอ เธออายุจะครบ 20 อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าแล้วแต่เธอยังดื้อและซนเหมือนกับเด็กไม่มีผิด "อีกไม่กี่เดือนจะถึงวันเกิดแล้วอยากได้ของขวัญอะไรเป็นพิเศษไหม" ลัวร์ถาม "ค่ะหนูดีขอแล้วป๋าจะให้ได้เหรอคะ?" "ก็ลองขอมาก่อนสิ" "หนูดีอยากเจอพ่อ อยากให้พ่อกลับมาค่ะ ป๋าทำเพื่อหนูดีได้หรือเปล่าล่ะ?" "...." มาเฟียหนุ่มเงียบไปอยู่ครู่นึง ก่อนจะตอบเธอไปว่า "ป๋าก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าพ่อของหนูดีไปอยู่ที่ไหน ไม่มีใครติดต่อได้เลย" "ทำไมพ่อต้องทิ้งไปด้วย พ่อใจร้ายกับหนูดีจัง" เธอนั่งบ่นพึมพำเบาๆ ขณะที่กำลังวุ่นอยู่กับการทำการบ้านของเธอ "ทุกคนมีเหตุผลเป็นของตัวเองนะ" "...." "หนูดี.." "หนูดีไม่อยากได้อะไรแล้วค่ะ ไม่อยากได้ของขวัญไม่อยากได้อะไรทั้งนั้น" "...." ถึงหนูดีจะตอบแบบนั้นแต่เขาก็คงจะปล่อยให้วันเกิดของเธอไม่มีของขวัญไม่ได้ เพราะสองปีที่ผ่านมาเขาก็มีของขวัญให้เธอตลอด "ป๋าลัวร์..." "ครับ?" มาเฟียหนุ่มขานตอบรับ พร้อมกับยกแก้วน้ำชาขึ้นจิบเล็กน้อย "เมื่อไหร่ป๋าจะมีเมียคะ?" "แค่กๆๆๆ แฮ่ม...พูดอะไรเนี่ยหนูดี" เขาถึงกับสำลักน้ำชาเลยทีเดียวเมื่อได้ยินคำถามของเธอ "หนูดีแค่อยากรู้ ป๋าอายุเท่าไหร่แล้วคะทำไมถึงยังไม่มีเมียอีก" "อายุ 33 เองแล้วจะรีบมีไปทำไม" "หรือว่าป๋ายังไม่เจอคนที่ถูกใจ" "เจอแล้ว เจอนานแล้วด้วยแค่กำลังรอเวลา" "คะ รอเวลาอะไร" "รอเวลาอีกนิด ให้มันถึงเวลาที่สมควร แล้วค่อยมีไง" "อ๋อ แต่หนูดีบอกไว้ก่อนเลยนะ ถ้าป๋าพาผู้หญิงเข้ามาแล้วผู้หญิงคนนั้นพูดจาไม่ดีใส่หนูดี เจอหนูดีเล่นแน่!" "คนนี้หนูดีต้องรู้จักดีอยู่แล้วล่ะ" "หนูดีอยากรู้เลยอะป๋าลัวร์..." "...." "บอกหนูดีมาเดี๋ยวนี้เลยนะคะ!" เธอบังคับพร้อมกับจ้องหน้ามาเฟียหนุ่มอย่างเอาเป็นเอาตาย "หืม..." "เร็วๆ สิป๋า" เธออยากรู้มากกว่าเดิมเมื่อเขาไม่มีท่าทีร้อนรนอะไรเลย มีแต่เธอนี่สิที่กำลังร้อนใจอยากรู้ว่าใครจะเป็นผู้หญิงคนนั้น "ไม่บอก ถึงเวลาเดี๋ยวเราก็รู้เองนั่นแหละ" มาเฟียหนุ่มตอบเสียงเรียบเฉย พร้อมกับยกน้ำชาขึ้นจิบไปเบาๆ "ชิ! ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก หนูดีไม่อยากรู้ก็ได้ ไม่ต้องมาพูดกับหนูดีด้วย เคือง!" "อ่าว..." พูดจบเธอก็เก็บข้าวของวิ่งขึ้นไปบนห้องของตัวเองทันที ทำเอามาเฟียหนุ่มถึงกับตามอารมณ์ไม่ทันเลยทีเดียว #เวลาต่อมา ก๊อก ก๊อก ก๊อก "ไม่ต้องเข้ามาค่าหนูดีหลับไปแล้ว" "...." มาเฟียหนุ่มยกยิ้มมุมปากพร้อมกับเค้นหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเธอขานตอบรับมาแบบนั้น ก่อนที่เขาจะค่อยๆ บิดลูกบิดประตูและผลักเข้าไปอย่างใจเย็น "หนูดีบอกว่าหนูดีหลับไปแล้ว จะเข้ามาทำไมคะ?" "หลับแล้วทำไมถึงยังขานตอบได้ล่ะ" "ก็หนูดีตื่นแล้วไง ตื่นเพราะเสียงเคาะประตูของป๋านั่นแหละ" เธอเถียงอย่างไม่ยอม "...." "ป๋าเข้ามาทำไมคะ?" "โกรธป๋าเหรอ?" "โกรธเรื่องอะไรคะ?" "ก็เรื่องที่ป๋าบอกว่าไม่รู้ว่าพ่อของเราอยู่ที่ไหนไง" "เปล่าค่ะ หนูดีไม่ได้โกรธ" "ไม่ได้โกรธแล้วทำไมถึงหนีป๋าขึ้นมา?" "หนูดีเคืองป๋า ที่ป๋าไม่ยอมบอกว่าป๋าชอบใคร" "...." "เห็นมะ ป๋าก็ยังตอบไม่ได้อยู่ดี ออกไปเลยค่ะหนูดีจะนอนแล้วพรุ่งนี้มีเรียนตอนเช้า" "ก็ละถ้าป๋าบอกว่าป๋าชอบหนูดีล่ะ" "...." เด็กสาวทำตาโตพร้อมกับค่อยๆ มุดหน้าลงไปใต้ผ้าห่ม และโผล่ออกมาแค่ตา และคิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่ ชอบเหรอ? ป๋าลัวร์เนี่ยนะจะมาชอบเธอ เด็กกะโปโลไม่รู้จักโตอย่างเธอกับเขาที่เป็นผู้ใหญ่เอามากๆ จะลงเอยกันได้ยังไง "ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ก็เราเป็นคนบังคับให้ป๋าบอกเองนี่ว่าป๋าชอบใคร" "ไม่จริงอะ ป๋าพูดเล่นใช่มะ?" "พูดจริง" "หนูดีกำลังฝันอยู่แน่ๆ นี่ป๋าตามมาหลอกหลอนกันถึงในฝันเลยเหรอ หึ้ยย!!" เธอมุดหน้าลงไปใต้ผ้าห่มอีกครั้ง "ไม่ได้ฝันและป๋าก็ไม่ได้หลอก ป๋ายังไม่ตายสักหน่อย" "ไม่จริง ไหนป๋าบอกว่าเป็นคนที่หนูดีรู้จักไง" "ก็เรารู้จักตัวเองดีไม่ใช่เหรอ" "แล้วอะไรคือรอให้ถึงเวลา?" "ไม่บอก..." "ป๋าจะขอหนูดีแต่งงานเหรอ!?" "...." "ไม่เอานะ หนูดียังไม่อยากแต่งงานหนูดียังอยากเที่ยวเล่นอยู่กับเพื่อน ไม่เอาๆ หนูดีต้องมีแฟนก่อนสิ" "ไม่ได้ป๋าจองตัวเอาไว้แล้ว" "ไม่ได้เหมือนกันค่ะ หนูดีไม่ใช่เด็กแล้วนะ" "ไม่ใช่เด็กแต่ยังสะพายกระเป๋าคิตตี้อยู่เลยเนี่ยนะ" "มันเป็นกระเป๋าที่แม่ซื้อให้ หนูดีไม่อยากทิ้ง มันมีคุณค่ากับหนูดีมาก" "ป๋ารู้" "หนูดีไม่อยากมีใคร หนูดีไม่อยากคบกับป๋า หนูดีไม่อยากเป็นแฟนป๋า ไม่อยากแต่งงานกับป๋า" "ทำไมล่ะ?" "หนูดีไม่ชอบป๋า" "...." คำตอบของเด็กสาวทำเอามาเฟียหนุ่มถึงกับนิ่งไปเลย "นอนเถอะฝันดีนะ" "ค่ะป๋าลัวร์"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD