İnsanın kalbinde açan faili meçhul duygular, ansızın bulurdu bizi. Bulunduğum konumu sorgulamaya iten kişi tam karşımda duruyor ve gözlerimin içerisine bakarak büyük bir endamla yürüyordu.
O yıkımdı.
Bunu artık daha net anlıyordum.
Kalbim olması gerekenden daha hızlı attığında kendime kızdım.
Onu ilk gördüğüm gün, peçeli haliyle de aynı şeyler olmuştu fakat şu an durum bambaşkaydı.
Avcı ve Barbaros Ateş’in aynı kişiler olması beni dumura uğrattı evet ancak düşününce de çok mantıklıydı. Soylu bir aileye, soylu bir lider yakışırdı. Diğer kardeşlere göre daha sert, daha cüsseli ve bildiğim kadarıyla daha zekiydi.
Hatta öyle ki zekasının önüne kimsenin geçemediğini söylerlerdi.
Yıllardır uygulamam gereken bir plan vardı. Biri kendim için, diğeri beni eğiten adam yani Mehmet Şimşek içind
